Docenten, Kwaliteit, MBO, onderwijsdroomjaar

Mijn onderwijsdroomjaar (3)

We zijn gestart met een nieuwe serie artikelen. Regelmatig laat KomenskyPost deze zomerperiode leraren hun onderwijsdroom(jaar) beschrijven. Mocht jij, na het lezen van deze eerste bijdrage, ook iets hebben van “I had a dream …”, schroom dan niet en mail ons je bijdrage. Deze keer vertelt mbo-docente Loes van Gemert over haar onderwijsdroomjaar.

Achterover leunend in mijn stoel nip ik van mijn koffie. Het geluid van het glazen windorgel wordt steeds intenser. De wind vangt mijn kladpapieren als ze dwarrelend op de grond her en der neerstrijken. Met mijn handen probeer ik de volgende windbries voor te zijn. Ik graai de papieren nonchalant bij elkaar. Het zijn schetsen van afbeeldingen en notities van lessen die ik graag wil doorontwikkelen. Eén kladpapier trekt bijzonder mijn aandacht. Mijn kriebelige handschrift en kris kras aantekeningen probeer ik te doorgronden. Het blaadje draai ik van rechts naar links. Wat staat er?

De gekrabbelde steekwoorden zijn divers, maar het woord SAMEN staat centraal. Er staan diverse namen van mijn collega’s op. Er staan modulenamen op. Het blaadje brengt mij terug naar prachtige momenten bijna tien schooljaren geleden. Tien jaar geleden maakte ik deel uit van de schrijfgroep. Een groep van docenten vanuit diverse vakinhouden, die gefaciliteerd werden om de kwaliteit van het lesmateriaal te pimpen. Elke docent met zijn eigen talenten en kwaliteiten. Een aantal maanden was ik op school in dienst. Ik had de overstap gemaakt van het basisonderwijs naar het mbo. Als vers bloed en als frisse wind werd ik in een team geplaatst. Een team docenten dat elkaar al geruime tijd kende. We werden samengevoegd om samen onderwijs te schrijven. Samen in gesprek te gaan om vanuit daar lesmateriaal te ontwikkelen.

Maandag was de ontwikkeldag.

Op maandagochtend kwamen wij SAMEN. Wij zaten anders dan anders in één lokaal ver weg van het theoriegebouw. De eerste die aanwezig was bouwde het lokaal om tot een soort kantoor. Tafels en stoelen werden vliegensvlug in groepen gezet. Als we samen kwamen,  begonnen wij onder het genot van een kop koffie of thee met een informeel overlegmoment. We keken waar we stonden, waar we heen wilden en wat we nodig hadden. Als team hadden wij een kraakhelder doel voor ogen. Onderwijs vormgeven dat aansluit bij onze leerlingen om vanuit daar lerende wegen op te gaan zoeken. Het proces ging met pieken en dalen, van flop en top, van flow en grow. Maar vooral een van samen in beweging zijn, samen sparren en samen afstemmen op elkaar.

Het samen bouwen en ontwikkelen van materiaal heb ik als zeer waardevol en leerzaam ervaren. Als persoon heb ik in die periode een flinke leer -en ontwikkelcurve doorgemaakt. De momenten dat het enorm frustreerde en ik vaak dacht dat ik het niet kon zijn cruciaal geweest. Ik hoefde het namelijk niet in mijn uppie – alleen te doen. Ik had SAMEN. Hoe fijn is dat om deelgenoot te zijn van samen in beweging te zijn. Elkaar te ondersteunen, elkaar te helpen, elkaar te bevragen, elkaar verder te helpen.

In de loop der jaren is de facilitering steeds meer afgenomen. Sinds een aantal jaar is de schrijfgroep opgeheven. Uit de grond van mijn hart moet ik toegeven dat ik het vreselijk mis. Ik mis het, omdat het gezellig en fijn was, maar ook omdat in SAMEN een verborgen schat zit naar succes. Natuurlijk zoeken we elkaar nog op om lesprogramma’s af te stemmen, maar het echt SAMEN doen is naar de achtergrond verdwenen.

Mijn droomonderwijsjaar van toen ga ik volgend schooljaar zelf aanvonken bij collega’s. Concrete uitwerkingen zijn bijvoorbeeld werkvormenuurtjes en activiteiten organiseren om SAMEN aan de slag te gaan. Samen doen, samen in beweging komen, samen sparren en samen verder komen.

Zo kunnen we met elkaar inzichten opdoen door het uitwisselen en verbinden van ideeën en opvattingen. Daar ligt een enorme verborgen schat aan dieper inzicht. Er zijn zoveel docenten met allerlei ideeën die om wat voor reden dan ook nog niet uitgewerkt zijn. Ik vind dat zo jammer. Je hoeft het niet alleen te doen, samen is ook een mogelijkheid.

Wat kies jij?

Alleen of samen?

Mijn beslissing staat vast. Ik ga mijn droomonderwijsjaar in “de repeat” zetten. Voor nu wens ik je een hele fijne vakantie.

Loes van Gemert

website van Loes

Loes van Gemert startte in 2004 in het basisonderwijs en stapte in 2008 over naar het mbo. Daar werkt ze nu als docent Economie en intern coach bij MBO De Rooi Pannen in Tilburg. Over zichzelf zegt ze dat ze beschikt over een hoge dosis energie en ratelende ideeën om aansluiting te krijgen bij leerlingen.  Ze traint mbo-docenten om actieve lessen te ontwerpen. 
  1. Reactie door auteur

    admin

    via email: Dank voor de inspiratie, onafhankelijkheid en goed onderbouwde berichten.

    Mijn vraag voor de komende jaren: hoe gaan we het standenloos onderwijs ( gelijke kansen) de komende jaren echt stevig neerzetten? Werken de subsidies die de overheid geeft aan initiatieven en wordt de Gelijke Kansen Alliantie echt een stimulerende factor? Ik ga het volgen en mijn steentje eraan bijdragen.

    Voor nu een fijne vakantie!

    Els van Osch

Geef een reactie op Reactie annuleren

3 + 1 =

Translate »