Beleid, Didactiek, Exacte vakken, Formatief toetsen, Onderwijs2032, Onderwijsmythes, Vakantieboeken

Ben Wilbrink: De rode draad is het thema ‘eerlijk onderwijs’

Door Ben Wilbrink

Mijn interesses zijn deels iets anders dan die van leraren, maar dit is mijn urgentielijstje (ik zie dat ik het nog druk ga krijgen).  De rode draad is het thema ‘eerlijk onderwijs’, vaak misleidend ‘gelijke kansen’ genoemd.

David C. Geary (2005). The origin of mind. Evolution of brain, cognition, and general intelligence. Washington, DC: American Psychological Association.

Voor wie geïntrigeerd is geraakt door Geary’s onderscheid tussen biologisch primaire (moedertaal) en biologisch secundaire (wiskunde) vaardigheden is dit boek een must.

Kees-Jan Kan (2011). The nature of nurture. The role of gene-environment interplay in the development of intelligence. Dissertation Amsterdam University.

In Amsterdam maken ze gehakt van hoofdstroom-opvattingen over intelligentie.  Inspirerend nieuw denken over individuele verschillen, van potentieel groot belang voor het denken over onderwijs.

Heather Boushey, J. Bradford Delong & Marshall Steinbaum (Eds.). After Piketty. The agenda for economics and inequality. Harvard.

Menselijkerwijs is dit onleesbaar in zijn geheel, maar er zijn smakelijke kersen te plukken.  Ongelijkheid is niet een dingetje in het onderwijs, maar in de samenleving in zijn geheel.

Dani Rodrik (2018). Straight talk on trade. Princeton University Press.

We zijn verbonden met de wereld, of we dit nu willen of niet. Al vele eeuwen trouwens.  Houd politici die daar retorisch misbruik van maken maar liever een beetje in de gaten.

Nicholas Tampio (2018). Common Core: National Education Standards and the Threat to Democracy. Johns Hopkins University Press

Het verdriet van  het Amerikaanse onderwijs, en een ernstige waarschuwing aan andere landen: de Common Core State Standards die vanuit Washington door de strot van het onderwijs worden geduwd.  En die van de leerlingen, helaas.

Greg Ashman (2018). The truth about teaching. Komt 11 augustus uit. Greg Ashman is in november in Amsterdam: #MSH18

Heldere boodschap over wat  cognitieve psychologie de leraar te bieden heeft.

Allen Buchanan, Dan W. Brock, Norman Daniels & Daniel Winkler (2000). From chance to choice. Genetics and justice. Cambridge University Press.

Als verschillen in intelligentie in aanzienlijke mate erfelijk bepaald zijn, hoe gaan we daar dan ethisch verantwoord mee om, in het onderwijs en elders?  IQ hoeft geen beletsel te zijn voor het bereiken van expertise op enig specifiek gebied (zie Ericsson & Pool (20176) ‘Piek’), dat móet het nodige betekenis voor hoe we ons onderwijs geven.

Camilla Gilmore, Silke M. Göbel & Matthew Inglis (2018). An introduction to mathematical cognition. Routledge.

De sprookjes over wiskunde als vak om te ‘leren denken’ moeten maar eens gebundeld en naast die van Andersen, Grimm, etcetera in kinderboekenwinkels bijgezet.

  1. D. Hirsch, Jr. (2016). Why knowledge matters. Rescuing our children from failed educational theories. Harvard Education Press.

En enkele oudere boeken van Hirsch. De auteur zal hopelijk in november in Amsterdam zijn: #MSH18 (met o.a. ook Daisy Christodoulou en Greg Ashman).

Robert J. Sternberg (Ed.) (2018). The nature of human intelligence. Cambridge University Press.

Veel razend interessante bijdragen.  Probeer sci-hub om zo’n bijdrage te downloaden.

benwilbrinkBen Wilbrink is onderwijsonderzoeker. Hij deed onderzoek aan de Universiteit van Amsterdam. Zijn specialisaties zijn: toetsen, examens, selectie (loten voor numerus-fixusopleidingen) en de aansluiting onderwijs-arbeidsmarkt. Hij is ook betrokken bij de discussies rond het reken- en wiskunde onderwijs.

 

  1. Paul Jansen

    Aanbevolen voor je wereldbeeld en de machten daarin:
    B. Stiegler Bij toeval filosoferen.
    Niet doorheen te komen als je iedere zin leest en wilt begrijpen maar gewoon doorlezen en constateren wat je wel begrijpt. Dat wordt steeds meer (en waardevoller) naarmate je het boek vaker doorploegt.

    • Ik maak in mijn werk bewust gebruik van toeval, en ben daarin bepaald niet de enige, door relatief veel tijd te besteden aan kennisnemen van ontwikkelingen in vooral andere gebieden van onderzoek dan de mijne. Dat levert veel vruchtbare nieuwe inzichten op. Deze toevalsfactor heet ook wel serendipiteit.

Leave a Reply

72 + = 77

Thema door Anders Norén