Door Paul Ket,
docent wiskunde op het Revius Lyceum te Doorn.
Mijn vakantie dit schooljaar is anders dan de afgelopen jaren. Dat komt omdat ik afgelopen schooljaar per 1-1-16 van school en van functie gewisseld ben. Van manager op een kleine Groene vmbo-school naar docent wiskunde op een grote scholengemeenschap.
De vakantie begon voor mij vroeg. De lessen waren afgelopen, nog een proefwerkweek, projectweek, vergaderweek en dan vrij. Samen met de laatste lesweek vier weken met elk een duidelijk karakter, duidelijke taak en geheel verschillende belasting. De ene week vol aan de bak, de andere week is relatief rustig.
De afgelopen jaren waren de weken voor de vakantie een race tegen de klok.
Om alle vacatures vervuld te krijgen, om de taakbrieven af te krijgen, de klassenindeling rond, de roostermaker te voorzien van alle info enz. En al die zakelijke beslommeringen streden dan met de sociale kant van het werk: afscheid nemen van leerlingen, stagiairs en collega’s en tegelijkertijd het verwelkomen van nieuwe collega’s. Dit jaar hoef ik mij alleen met mijn eigen vak, mijn eigen klassen en mijn mentorklas te bemoeien. Natuurlijk word ik ingezet voor surveillance en het begeleiden van activiteiten. De collega’s die dat organiseren hebben het druk. Ik hoef alleen maar op het juiste moment aanwezig te zijn en te zorgen dat zaken een beetje vrolijk verlopen. Een zorgeloosheid die ik lang niet gehad heb en waar ik erg van geniet.
Wat wordt mijn antwoord op de terechte kritiek op het Nederlandse onderwijs dat docenten methodeslaven zijn?
Nu de vakantie wel begonnen is, is er tijd om op te ruimen. Letterlijk, de werkkamer is een slagveld, maar zeker figuurlijk. Er zijn altijd ideeën om uit te werken. En dat kan op elke plaats. Om wat thema’s te noemen:
- Ga ik met ‘Flip the Classroom’ aan de slag? Bij welke klas dan? Hoe ga ik dat regelen? Hoe krijg ik de leerlingen mee? Hoe krijg ik ze zo ver dat ze dan het goede doen en het werk toch gedaan wordt?
- Leerling Karlijn heeft tijdens het rapport-ophalen een rake opmerking gemaakt over onze samenwerking. Wat wordt mijn reactie? Moet dat in de vakantie of mag dat ook volgend schooljaar? Soms zijn details belangrijk.
- Wat wordt mijn antwoord op de terechte kritiek op het Nederlandse onderwijs dat docenten methodeslaven zijn? Want dat ben ik het afgelopen half jaar zeker geweest. Nu is het niet niks om in te stappen halverwege het schooljaar en het lesgeven weer op te pakken na bijna 10 jaar management. Maar ben ik er zelf tevreden mee?
Eigenlijk komt het er op neer dat sommige opmerkingen, tweets en discussies in mijn gedachten blijven haken. Het worden een soort oorwurmen. De oorwurmen ga ik te lijf tijdens de wandelingen die we maken. Ik heb dan tijd om na te denken.
De belangrijkste vraag van de vakantie is wel de vraag wanneer ik weer wat aan 
schoolwerk ga doen? Als ik mijzelf geen datum stel, ben ik elke dag van de vakantie aan het werk. En dat is nou juist wat ik niet meer wilde. Tot die tijd hou ik Charlie and the Chocolate Factory (Dahl) maar aan: “So much time, so little to do!”.
Paul Ket is docent wiskunde op het Revius Lyceum te Doorn. Hij is mentor van klas 2 Atheneum, geeft wiskunde en is ICT-coördinator (a.i.). Hij blogt over onderwijs op het groepsblog Onderwijsonderzoek.net. Hij is actief op twitter als @mathpaul.
Geef een reactie