Er is veel discussie over de werkdruk van een docent en vaak lees je dan dat een docent niet mag klagen, want die heeft toch zoveel vakantie. KomenskyPost nodigde docenten uit om als gastblogger de komende weken hun verhaal te vertellen over vakantie en werk.
Door Pascal Cuijpers,
docent beeldende vorming aan het Connect College te Echt.
Volgeladen touringcars met voornamelijk gepensioneerde pubers en gepensioneerde babyboomers aan boord, verruilen inmiddels al wekenlang dagelijks het hete Nederlandse asfalt voor het nog veel hetere asfalt aan de Spaanse Costa’s. Vliegvelden zijn het tijdelijke domein van mensen die het luchtruim verkiezen boven een veel langere tocht over paden, lanen en autobanen om op de plaats van hun vakantiebestemming te komen. En zitplaatsen in trein en tram zijn weer een zeldzaamheid op weg naar de bekende kustplaatsen in ons land, wanneer een eerste zonnestraaltje door het wolkendek dreigt te breken. Het mag duidelijk zijn: de zomervakantie is begonnen en dat zullen we weten ook.
Voor veel mensen is deze hemelse zomervakantie een gedeelte van het jaar waar lang naar wordt uitgekeken. De voorpret begint al in het najaar door middel van het uitzoeken van een zomerse vakantiebestemming. Weken worden afgeteld, doelen en plannen worden vaak ad hoc bijgesteld, over de invulling van de aankomende vakantieweken wordt al enige tijd opgewonden gesproken met collega’s en vrienden en radiozenders werken naar het verhitte zomerhoogtepunt toe door in te zetten op de zomerhit van het jaar.
Met het sluiten van de deur, na de laatste vergadering en het wensen van een fijne vakantie aan de collega’s, wordt er definitief een punt gezet achter schooljaar 2015/2016. Althans, dat gevoel schijnt er te moeten zijn na de laatste afrondingen van het jaar. Voor een docent is de komende periode er eentje van afkicken en afschakelen. De schooltas is immers een verzamelwerk van een jaar, de werkkamer zal eveneens moeten worden aangepast op een nieuw schoolseizoen en de mindset zal worden verschoond van een jaar lang aan doelen, verwachtingen, twijfels, overpeinzingen, bijeenkomsten, deadlines, to-dolijsten en tijdgebonden agendaverplichtingen. Wanneer dat is gebeurd, kan de vakantie in volle glorie beginnen. Zegt men.
Ik zit op dit moment met ontbloot bovenlijf in mijn zonovergoten tuin te schrijven aan dit stuk. Een prachtig moment om alvast de komende zomervakantie voor te beschouwen. Ondertussen peins ik even over de vorige alinea. Want hebben we ook niet allemaal al ruim van tevoren een aantal doelen, verwachtingen, twijfels, overpeinzingen, bijeenkomsten, deadlines, to-dolijsten en enigszins tijdgebonden agendaverplichtingen die gerelateerd zijn aan die aankomende zomervakantie? Het lijkt een rode draad te zijn in ons leven. We komen er niet onderuit. Het is alleen nog een kwestie van (kunnen) relativeren, afschakelen en genieten van deze tijd. In je eigen tempo. Op een manier die bij je past. Wanneer je dan de vergelijking met je werkzaamheden op school kunt en durft te maken, dan ben je een rijk mens. De uitspraak van een van mijn ex-leerlingen komt op dat moment dan ook volledig tot zijn recht: “Meneer, leraren hebben toch eigenlijk meer vakantie dan mensen die werken…?” Het gelijk is aan zijn zijde.
Pascal Cuijpers is docent beeldende vorming, faalangstreductietrainer en onderwijspublicist. Hij schrijft columns en opinies voor diverse landelijke dagbladen en voor de onderwijssites van de Nationale Onderwijsgids en Het Kind. In oktober 2015 verscheen zijn educatieve scheurbundel ‘200 Dagen School & Scheuren!’ en in juni 2016 zijn onderwijsboek ‘Leraren hebben meer vakantie dan mensen die werken’. Hiervoor maakte hij een selectie van vijftig columns en korte verhalen die hij schreef over het onderwijs (beiden bij uitgeverij Quirijn).
