Door Wilfred Rubens
Ik blijf me erover verbazen hoe een nieuwigheid in rap tempo uitgroeit tot een trend. Uiteraard moet je afwachten of de hype vervolgens een blijvertje is. Pokémon GO is het meest recente voorbeeld. En uiteraard wordt ook nu weer de vraag gesteld wat de relevantie is voor het onderwijs.
Wat Pokémon GO is hoef ik na de afgelopen week ongetwijfeld niet meer uit te leggen. Voor degenen die het nog niet weten, verwijs ik graag naar de uitleg van iCulture. Met dien verstande dat het spel ook op andere smartphones dan de iPhone gespeeld zal worden.
Ik ben niet echt een liefhebber van online games, en wil er geen tijd aan besteden. Maar ik vind ontwikkelingen op het gebied van gamification en serious games wel interessant en relevant voor leren, opleiden en onderwijs. En voor pedagogiek.
Onlangs tweette ik:
wrubens: Heeft iemand al geblogd over de educatieve potentie van Pokémon GO? #mijnietgezien
Moe wordend van de hype wilde ik eerst niet over dit onderwerp bloggen. Hier kom ik nu dus op terug.
Ik werd geattendeerd op enkele internetbronnen die ik graag bij elkaar wil plaatsen. In de eerste plaats 14 Reasons Why Pokémon GO Is The Future Of Learning. Het eerste dat opvalt is uiteraard de toonzetting van auteur David Theriault. We hebben schijnbaar weer een technologie te pakken die een revolutie in het onderwijs zal ontketenen. Sommige mensen leren het schijnbaar nooit.
Theriault vindt dat we moeten inspelen op het gebruik van smartphones en media door jongeren. Jongeren gebruiken dit ook om te creëren. Bovendien zorgt Pokémon GO er voor dat jongeren er weer op uit gaan, en gaan bewegen. Je kunt de omgeving gebruiken voor educatief schat zoeken. En jongeren gaan elkaar via het spel ontmoeten. Verder noemt de auteur ook toepassingen die m.i. niets met deze nieuwe game te maken hebben.
Op Reddit zijn op dit moment 35 reacties gegeven op de vraag of docenten ideeën hebben over het educatief gebruik van Pokémon GO. Een deel van de reacties heeft betrekking op de vraag of je als docent wel achter elke nieuwe ontwikkeling aan moet lopen. Ook wordt daarbij verwezen naar de educatieve waarde van geocaching en naar de mogelijkheid van een “content-related scavenger hunt”. Er zijn ook zorgen over het afleidende karakter.
Marcel Schmitz verwijst naar de ervaringen met GameOn2PlayOut. Deze educatieve game bevat ook kenmerken van Pokémon GO (zoektochten, augmented reality, punten verdienen). Er was alleen niet zo veel aandacht voor.
De potentie zit dus in ‘educaching‘, binnen een omgeving die jongeren al gebruiken.
Tegelijkertijd lees je artikelen over aantasting van de privacy (als je niet uitkijkt hebben de ontwikkelaars van het spel toegang tot jouw Google-data), over Pokémons die op gevaarlijke plaatsen worden geplaatst (bijvoorbeeld rond het spoor), en over de risico’s van het spel in het verkeer. Pokémon GO zou het aantal smombie’s wel eens explosief kunnen doen toenemen, en ten koste kunnen gaan van leerresultaten en werkprestaties. De eerste werknemer is al ontslagen vanwege overmatig gebruik van Pokémon GO op de werkvloer.
De relevantie van de game voor het onderwijs is op dit moment vooral als casus op het gebied van mediawijsheid. Daarbij valt me op hoe hardleers wij als mensen zijn. Keer op keer weten grote groepen gebruikers zichzelf niet te matigen, met de nodige nadelen en risico’s als gevolg. Als we nu eens vanaf het begin dergelijke games selectief zouden spelen, dan zou het plezier groter zijn.
Wilfred Rubens houdt zich als zelfstandig en onafhankelijk adviseur bezig met het versterken van leren en ontwikkelen met behulp van ICT.
Dit artikel verscheen kort voor de zomervakantie op zijn blog http://www.te-learning.nl/blog/
1 Pingback