Mijn onderwijsdroomjaar (5) veel durf en uit de comfortzone

Door Judith van Sprundel

Mijn onderwijsdroomjaar begon, als ik het goed beschouw, eigenlijk al in het vorige schooljaar. Ik weet nog goed dat in een teamvergadering werd aangekondigd dat besloten was om in 2016-2017 een pilot te gaan draaien. Een relatief simpel concept met hopelijk een groots effect.

Een brugklas (VMBO-TL) zou gaan werken met eigen, door ouders aangeschafte, iPads. Met de invoer van deze 1-op-1 iPads streven we ernaar te voldoen aan de doelen die we eerder als team opgesteld hadden: meer variatie in de lessen, activerende didactiek, aandacht voor niveauverschillen, meer/betere inzet van digitale middelen, één vakoverstijgend project per jaar, meer formatief en minder summatief toetsen, minder afhankelijk van de methode zijn en curriculumbewust onderwijzen. Hopelijk zou het starten met deze andere manier van lesgeven als een olievlek gaan werken en zich uit gaan spreiden naar de andere lessen en dus klassen!

Buiten je comfortzone gaan

Alvorens deze pilot van start ging,  mocht per vak één docent op iCamp. Twee dagen, waarin het vooral helemaal niet veel ging over hoe een iPad werkt. Terwijl dat, niet zo gek natuurlijk, juist is wat iedereen er wel van verwacht. Nee, het iCamp ging vooral over het je bewust worden van het nut van fouten maken. Buiten je comfortzone gaan. Het belang van een visie hebben. Het nadenken over het ‘waarom’ je iets doet zoals je dat (soms al jaren) doet. Ik heb twee geweldige dagen van inspiratie mogen ervaren en begon, samen met het team van vakdocenten, aan een spannend jaar (2016-2017) lesgeven met de iPad.

Tijdens deze twee dagen kwam mij voor het eerst de term ADE ten gehore. Apple Distinguished Educator. Door Apple Onderscheiden Onderwijzer. Ik had er werkelijk waar nog nooit eerder van gehoord en dankzij een geïnteresseerde collega, die er meteen op doorvroeg, kwam ik erachter wat het (in het kort) inhoudt. Een keer in de twee jaar houdt Apple een wereldwijde ‘sollicitatieronde’ waarin iedereen die met onderwijs te maken heeft de kans heeft om een filmpje van twee minuten in te zenden. In die twee minuten dien je, onder andere, aan te tonen wat jij in jouw dagelijkse lespraktijk zoal doet met ICT en wat de resultaten daarvan zijn. Behalve dat je dan de eer hebt om jezelf ADE te mogen noemen, gaat er vooral een netwerk voor je open. Wereldwijd. Je hebt toegang tot een online, wereldwijde community van mede ADE’s die hun ervaringen met je delen en krijgt de kans om events bij te wonen.

Vooral aangewakkerd door mijn enthousiaste collega, besloot ik me dan in ieder geval maar aan te melden voor een notificatiemail die we zouden ontvangen zodra de wervingsperiode van start ging. En toen kwam het mailtje. Nadat we ongeveer een half schooljaar op weg waren met de pilot. Na wat wikken en wegen (ik heb soms toch echt een soort van faalangst die ik weer even de kop in moet drukken), besloot ik ervoor te gaan. Ik knipte, plakte en monteerde een exact twee minuten durend filmpje en zond het in. Het grote wachten begon…. En niemand had ook maar enig idee van de te verwachten uitslagdatum. Totdat… er via Twitter geruchten kwamen en ja hoor, uiteindelijk duidelijkheid. Uitslag op maandag. Ik vergeet het nooit meer: net na de aardappelen en vóór het toetje kwam het verlossende mailtje binnen. Ik kon het niet geloven: ik was uitgekozen! Eén van de elf in Nederland! Wat een ongelooflijke eer. Geweldig! Bij deze benoeming behoorde ook het verplicht bijwonen van de Apple Academy in juli. Vier dagen nabij Amsterdam, met ADE’s uit een groot deel van Europa. Vier dagen inspiratie, informatie, netwerken en gezelligheid. Vier dagen verwennerij door en met Apple. Ik heb genoten. Dat is dus een eerste droom die voor mij in dit onderwijsjaar is uitgekomen. Een hele persoonlijke, dat wel. Maar ik hoop en verwacht dat mijn collega’s en leerlingen hier ook zeker van mee zullen gaan profiteren!

 ‘Een pilot kan niet mislukken. Een pilot is per definitie een succes.’

De tweede droom heeft alles te maken met de pilot in dit onderwijsjaar. Want wat hebben we veel geleerd! En ik zal niet liegen: er waren grote successen, maar zoals voorzien was op het iCamp waren er ook tegenslagen. Buiten je comfortzone de mogelijkheden opzoeken en benutten is een kwestie van doen. Ervaren wat wel en niet werkt en van daaruit weer verder leren. Ik heb de mooiste Puppet Pal filmpjes met Franse gesprekken ontvangen, heb enthousiaste leerlingen voor me gehad tijdens het formatief toetsen (Kahoot, Kahoot Jumble, Quizlet, Quizlet Live, Quizizz), heb de beste samenvattingen van te leren stof voorbij zien komen in KeyNote. En dat is nog lang niet alles. Ik heb genoten en soms ook mijn neus gestoten. De truc is om daarvan te leren en weer verder te gaan. Zoals een wijs man ooit sprak ‘Een pilot kan niet mislukken. Een pilot is per definitie een succes.’ Ik begrijp deze woorden nu helemaal.

Kortom: 2016-2017 was voor mij een onderwijsdroomjaar. Het idee van een ander, het introduceren van de pilot, heeft mij een enorme kans geboden en die heb ik met beide handen aangegrepen. Het blijkt gelukkig ook een succes te zijn voor de school: volgend jaar starten we met twee nieuwe iPad-klassen en een nieuw team enthousiaste en zeer bekwame collega’s. Ik heb hoge verwachtingen en heb nu alweer zin in een nieuw onderwijsdroomjaar!

Judith van Sprundel is docent Frans op Effent (VMBO-TL) in Oosterhout en Apple Distinguished Educator, Class of 2017.