Geachte heer Slob,
Als schoolleider in deze onzekere Coronatijd is wachten tot dinsdag 31 maart niet fijn. We moeten op school alle zeilen bijzetten om het voor leerkrachten behapbaar te houden, om ouders tegemoet te kunnen komen om iedereen te woord te kunnen staan, om onlinezaken te regelen, om alle contacten te informeren, herhalingslessen te bieden, werkpakketten klaar te leggen en organiseren van ophalen, devices regelen, contact met zorgleerlingen te houden. Wij moeten voorbereid zijn op verschillende scenario’s. Dan moet de overheid nu op save spelen en de scholen dicht laten voor langere periode. We hebben Pasen en de meivakantie komt eraan, sluit scholen dan tot de meivakantie. Dat geeft rust. Schakelen kost ook veel energie.
Open doen van scholen geeft onrust, omdat
– niet elke leerkracht dit kan (sommigen kwetsbaar*, anderen ziek of verkouden, een derde met een gezinslid met koorts), met als gevolg te weinig leerktachten voor de groep, verdelen geen optie is, dus leerlingen alsnog naar huis gestuurd moeten worden. Wat doen we als er te veel leerkrachten thuiszitten?
– veel leerlingen thuis zijn omdat er angst heerst, verkoudheid is, koorts binnen het gezin. Het lesprogramma stagneert, leerlingen krijgen te grote verschillen.
– leerkracht nog meer dan anders zullen moeten differentiëren, juist omdat er een wisselende aanwezigheid is van leerlingen.
– leerlingen géén contact met volwassenen heel moeilijk vinden, of je nu een high five of een knuffel (ja, ook grotere leerlingen in het PO) geeft, leerlingen houden van contact, het contact zal zich uitbreiden, niet te vermijden
– veel mensen (ouders in de school vooral bij kleuters) en kinderen bij elkaar, blootstellen van personeel, 26 leerlingen in een klaslokaal.
– de bijeenkomsten tot 1 juni zijn wel uitgesteld, een school is niet heel veel anders, ondanks de leeftijd van deze groep lieve jonge mensen. We zitten boven op elkaar in een klaslokaal, daar kun je geen 1,5m tussen laten.
– spelende kinderen buiten wordt geadviseerd om deze niet samen op een schommel te zetten. Hoe dacht u dat het buitenspelen van enkele groepen tegelijk met een leerkracht gerealiseerd moet worden? Spreiden van tijden kan hier niet met drie scholen bij elkaar, meer leerkrachten naar buiten en daar de druk verhogen?
We zijn nu net onze online draai aan het vinden, geef ons even lucht. Ga nog niet open. Speel nu op save en op rust.
Ik ben me bewust van ouders met de kinderen thuis. Ook leerkrachten hebben kinderen thuis. Het is een lastige balans. Ik adviseer werkgevers: Vraag niet het uiterste van uw werknemers. Dat kan ik ook niet bij mijn personeel. Laten we er zijn voor elkaar in de mogelijkheden die er zijn. Maar houd scholen nog dicht. In ieder geval tot de meivakantie.
Wij missen leerlingen ook, dat is het niet, maar voorzichtigheid is geboden. De IC capaciteit is nog niet gestabiliseerd.
Deze hele Corona-periode is wellicht ook een les om ons leven eens onder de loep te nemen. De snelheid, efficiëntie, en daardoor de gejaagdheid enerzijds, en de transparantie waarbij alles maar moeten verantwoorden anderzijds, heeft een reset nodig. Er zijn veel mensen die afhaken. Waarom moet alles sneller, beter, mooier, vlugger, etc. Laten we elkaar niet gek laten maken en gas terugnemen. Dat is een duurzamer leven voor iedereen.
Een ongeruste schoolleider
* Ouderen en gepensioneerden, de hartpatiënt, de longpatiënt, kortom, de kwetsbare leerkracht
Hanneke de Frel
Schoolleider Octantschool Vlinderboom Pijnacker
Jeroen Pas
Mooier kan het niet verwoord worden! Dank je wel collega.
han buwalda
Hannenke,
Dank voor dit genuanceerde licht op de situatie in april.
Bewindvoerders nemen beslissingen op basis van wat ze horen en zien. Dus dit helpt.
Even laten wennen aan een nieuwe manier van werken is een argument voor rust.
Ik complimenteer hier graag de docenten van onze basisschool voor hoe snel ze met de beschikbare middelen afstandonderwijs hebben ingericht en het onderhouden.
Bijzonder is dat onze zoon (groep 8, OG Heldringschool) minder klaagt dan de student op de universiteit.
Ik wil voorlopig elke vrijdagmiddag scheikunde docenten met hun afstandsonderwijs. Afgeloopen vrijdag al geoefend in het ophalen en bespreken van hulpvragen voor e-scheikunde. Ik begreep van vrienden dat de KNCV een oproep heeft gedaan voor hulp. Nou aan de slag dan maar.
De contacten beperken en het winkelkarretje of mandje schoonmaken en ademen in liefde. Ondersteun elkaar. Bang zijn is niet fijn. Samenwerken en mooie dingen maken wel. Veilig en dus met respect, gelijkwaardig en doelgericht.
De uitleg van de cijfers over de zieke mensen laat ik over aan de mensen die er verstand van hebben. Ik ben namelijk maar een eenvoudige chemicus.
H. Philippens
Dit soort realisme hebben we nodig