De zomervakantie van een docent (1)

Hoe zit het eigenlijk? Zes weken vakantie of toch niet?

Er is veel discussie over de werkdruk van een docent en vaak lees je dan dat een docent niet mag klagen, want die heeft toch zoveel vakantie.  KomenskyPost vroeg docenten om als gastblogger de komende weken hun verhaal te vertellen over vakantie en werk.

Door Arnoud Kuijpers, 
docent Nederlands aan het Candea College in Duiven.

Voor sommige docenten in het land is het al zover, maar anderen zijn bezig met de laatste loodjes van het schooljaar: de zomervakantie! Iedere docent snakt naar deze zes weken volledige ontspanning. Althans, dat is het beeld dat mensen hebben die niet in het onderwijs werken. Als ik het er met die mensen over heb, proef ik altijd een bepaalde jaloezie. Maar is dat terecht?

De zomervakantie betekent voor mij niet dat ik zes weken lang niks aan mijn werk doe.

De eerste week van de vakantie ben ik nog druk bezig met de voorbereiding van volgend  schooljaar. Dit jaar is dat extremer omdat we vanaf volgend jaar op mijn school met het vernieuwend project ‘Expeditie Nederlands’ starten. Zo maken mijn collega Rutger Cornelissen en ik al het lesmateriaal zelf, geven we geen cijfers meer en gaan we alleen nog formatief toetsen. Een gigantische klus die je niet volledig naast je normale werkzaamheden erbij kan doen. Dat betekent dat de eerste week van de vakantie wordt ‘opgeofferd’ aan werk, vrij ben ik dus niet. Maar die keuze maak ik natuurlijk zelf.

Ook de laatste week van mijn zomervakantie staat eigenlijk alweer in het teken van werk. Dan is bekend welke klassen je hebt, wie je mentorklas wordt, de ELO (in mijn geval It’s Learning) moet worden ingericht, etc. Ik ben daar geen volle week mee bezig, maar het zorgt er wel voor dat er een overgang plaatsvindt van ‘het ontspannen vakantiegevoel’ naar ‘de werkmodus’. Dit vind ik overigens alleen maar fijn, het zorgt ervoor dat ik weer aan de slag ga met datgene waar ik heel veel passie voor voel. Al met al houd ik alsnog vier volle weken over waarin ik me volledig kan opladen. En ja, dat is hard nodig, want na een jaar lesgeven ben je gesloopt. Echter, is dat in andere werkvelden niet hetzelfde?

Ik wil jullie voorstellen aan mijn broer, 27 jaar jong en accountant bij een groot accountantskantoor.

Als ik zie hoeveel uren hij maakt en hoe hard hij moet werken, dan denk ik dat een docent absoluut niks te klagen heeft.

Ik vraag me zelfs af waarom hij zo weinig vakantie heeft, en wij zo veel. Natuurlijk hebben wij het ook zwaar en is het werk nooit af, maar dat is bij hem niet anders. En ja, dan voel ik een bepaalde gêne als ik hem vertel hoeveel vakantie wij hebben. Ik vind daarom niet dat docenten zichzelf op een voetstuk moeten plaatsen.

De discussie die we eigenlijk moeten voeren is waarom we allemaal naar die vakantie snakken. Waarom werken we zo veel? Waarom werken we zo hard? Waarom vragen we continu het uiterste van onszelf? Ik ben ervan overtuigd dat iedereen nog gelukkiger zou zijn, als we wat meer tijd en ruimte voor ontspanning zouden hebben. Maar hoor wie dit zegt? De man die altijd met z’n werk bezig is, zeven dagen per week. Ik zou daarin willen veranderen, maar dat vind ik lastig omdat ik met zo veel plezier en passie in het onderwijs werk.

Over 1 week begint mijn vakantie, en daar ga ik volop van genieten. Naast dat ik wegga, zal ik mijn broer verblijden met een heerlijk avondmaal. Want je begrijpt het al: hij is wel aan het werk!

Arnoud Kuijpers is docent Nederlands bovenbouw havo en vwo aan het Candea College in Duiven. Vorig jaar werd hij verkozen tot beste docent Nederlands. Daarnaast staat hij bekend voor het maken van uitstekende instructievideo’s op YouTube, is hij blogger en onderwijsvernieuwer . Ook nam hij  het initiatief voor drive.hetschoolvaknederlands.nl   waar docenten Nederlands hun lesmateriaal delen.  Zijn nieuwste project is  samen met enkele actieve docenten (onder de noemer Nederlands NU!) het hervormen van het examen Nederlands.