De reeks ‘Zomervakantie van een docent’ sluit vandaag af met de bijdrage van Petra Holstein,
docent rekenen en digitale vaardigheden op het mbo Drenthe College
Wat doet een docent in de vakantie? NIKS of BIJNA niks! Althans niks wat er echt toe doet. Twee weken*) nu, wat zeg ik.. bijna drie weken alweer. Tenminste zo voelt het! De laatste week zo zonder leerlingen voelde ook al als vakantie. Het gevoel niet steeds op de klok te hoeven kijken om op tijd in de les te zijn is voor mij al heerlijk. Leven in je eigen tempo, zonder klok dát is vakantie.
Op school, het Drenthe College in Assen is een grootscheepse verbouwing bezig die wel negen weken in beslag gaat nemen. De laatste schoolweek zaten we in het stof en het lawaai. Heel fijn dat we juist deze vakantie thuis ook een verbouwing hadden gepland en ik dus nu hier thuis ook in het lawaai en de stof zit.
Het lawaai komt in stereo want de overburen krijgen net deze week hun betonvloeren gestort. Betonmolen, werklui in busjes, hard de radio aan…. Het is even niet anders, maar geen stress, want ik ben morgen immers alweer een dagje vrij! 🙂
Zelf gaan we niet met vakantie. Ons geld zit in de badkamer en ik moet bekennen dat ik nog nooit zo’n relaxed gevoel heb gehad. Geen georganiseer, geen eeuwige twijfel waar we naar toe zullen, geen koffers en geen hond die naar het pension moet. Geen planning hoeven maken. NIKS!
Het puzzelboekje ligt op tafel, de e-reader is opgeladen (maar tot nu toe onaangeroerd) , een aantal paper books ligt klaar om gelezen te worden en de iPad maakt overuren. Ik heb wel al een film gekeken op Netflix . Heerlijk en een memorabel moment (ik kijk nooit films).
Het was een druk jaar. Werken op twee scholen. Van een 0,5 fte baan in september 2015 naar 1,1 fte op twee scholen tot juli 2016.
En ik was natuurlijk onderwijspionier met de bijkomende verplichtingen van de Onderwijscoöperatie . Ik heb naast het Drenthe College met heel veel plezier les gegeven op de ISK- afdeling van het dr. Nassau College. Zo heb ik het ooit geleerde Arabisch weer wat opgehaald. Annebaref en annemabaref (voor het gemak fonetisch gespeld) dat heb ik vooral veel gebruikt. Ik begrijp het en ik begrijp het niet betekent het. In verband met mijn vaste uitbreiding op het DC zullen mijn NT2 lessen op het vo stoppen. Wat mijn ISK-leerlingen niet weten, is dat ik vlakbij ze woon… In april dit jaar is op 400 meter van mijn huis een azc gekomen. Veel van de ISK-leerlingen wonen daar. Soms als ik met de hond wandel kom ik een leerling tegen. Normaal geven ze me altijd een hand, nu in de vakantie met de hond mag ik niet dicht bij ze komen. Gisteren kwam ik een 17-jarige knaap uit Syrië tegen, hij gooide zijn fiets aan de kant en met die fiets tussen ons in maakten we een praatje. In zijn land zijn alle honden vals, zei hij . Hij was bang voor onze enthousiaste maar sullige Doodle. Ahw…..
Elke dag zonder verplichtingen doorbrengen. Zal zo je gepensioneerde leven zijn? Ik zou me er haast op kunnen gaan verheugen.
Als straks de badkamerinstallateur weg is (over anderhalve week) ga ik bezig met het inrichten van de software van het informatiebord dat we straks gaan gebruiken op de locatie van onze opleidingen. Verder wil ik nog wel wat nuttige dingen doen deze vakantie maar ik weet nog niet wat. Ook veel fietsen! Omdat tijd geen issue is, kan dat ook. Op de fiets 8,5 km naar een boerderij fietsen en een kilo bessen halen, op bezoek bij je moeder (5,5 km) dat kan allemaal heerlijk op de fiets.
Donderdag 1 september zie ik mijn collega’s weer en vrijdag 2 september gelijk de hele ochtend bijles over Office365. Uit ervaring weet ik dat ik er dan wel weer zin in heb. En een 0,8 fte baan met de vrijdagen vrij lijkt me ook een luxe! Laat me nu nog maar even aanrommelen en mijn sociale contacten onderhouden. Uit ervaring weet ik dat ik na vijf weken vakantie weer sta te popelen om te beginnen……… Fijne vakantie nog!
*) toen ik dit blog schreef had ik er daadwerkelijk officieel twee weken vakantie op zitten. Inmiddels zijn dat er vier ! De installateur is er nog steeds! In verband met de bouwvak gaat de klus uitlopen, want er zijn niet genoeg wandtegels. Balen! Want nadat de man weg is, moet het hele huis nog grondig schoon… De Olympische Spelen zijn begonnen, waarbij Annemiek naar het ziekenhuis moest en Yuri naar zijn eigen huis . Vlieland heb ik toegevoegd aan mijn rijtje bezochte Waddeneilanden en ik ben ook nog een dagje naar Wildlands in Emmen en naar het buitenland geweest , dat wil zeggen 10 km over de grens, Duitsland in. Verder is dit vooral de vakantie van de PokémonGO. Inmiddels heeft mijn iPhone al 55 beestjes gevangen. Het is absurd dat je als volwassen vrouw een kilometer verder met de hond gaat wandelen om een ei uit te broeden, maar wat maakt het uit. Het geeft een boel vertier! Ik heb nog steeds geen letter gelezen. Daar heb ik gewoon nog geen tijd voor gehad. Deze vakantie is anders dan anders, maar niet minder mooi dan voorgaande jaren!
Petra Holstein is docent rekenen en digitale vaardigheden op het MBO Drenthe College. Ze geeft les aan niveau 2. Ze probeert de mindset van de leerlingen te veranderen door veel met het leerproces bezig te zijn. Leerlingen handvatten en vertrouwen geven zodat ze verder kunnen, dat is haar hoofddoel in het onderwijs. Na het vwo wilde ze het liefst naar de lerarenopleiding voor de vakken Nederlands en tekenen. Haar droom was buitenlandse mensen Nederlands leren, want zonder taalproblemen houd je volgens haar veel angst , onbegrip en dus discriminatie tegen. Maar ze kwam op een wachtlijst te staan en ging noodgedwongen naar de pedagogische academie . Tussen de leerjaren door was ze zomer-au-pair in Londen en kreeg na haar diplomering een baan in het speciaal onderwijs voor doven in Haren. Hier was ze ruim veertien jaar groepsleerkracht en gaf ze les aan dove havo- leerlingen (geschiedenis) en aan dove meervoudig gehandicapte pubers en alles wat daar qua cognitief niveau tussen ligt . Na een zelfgenomen ontslag en vijf maanden fulltime moeder zijn, ging ze weer aan het werk op verschillende azc’s om daar door iemand van het Drenthe College gevraagd te worden voor hen te komen werken. Dit doet ze al meer dan tien jaar met veel plezier en enthousiasme!
Geef een reactie