Leraren met Lef op de Parade. Een verslag

” Oei, ik groei” succesvol event van Leraren met Lef

Door Jan Lepeltak

Paul van Meenen opende dit jaar de tweede Leraren met Lef manifestatie op de Parade in Amsterdam. Eind van deze week op vrijdag 27 augustus maakt D’66 zijn verkiezingsprogramma bekend. Paul van Meenen wilde desgevraagd wel kwijt dat het programma opent met onderwijs en er plaats is ingeruimd voor vernieuwende voorstellen rond coding en programmeren.

Paul van Meenen (onderwijsspecialist D’66) op De Parade (foto’s Gerard Wegman)

Een jaar geleden stroomde de regen met bakken uit de hemel tijdens de eerste Leraren met Lef manifestatie. Zo’n 150 merendeel leraren bezochten De Parade in Amsterdam. Dat was dit maal anders. De reizende tent zat afgeladen vol (ruim 400 bezoekers), de temperatuur bereikte tropische waarden. Leraren met Lef ontstond ooit als een Linkedin-groep van leraren die iets nieuws wilde in het onderwijs en men ontwikkelde zich tot een stichting van een grote groep actieve, progressieve docenten uit po en vo. De sfeer op de Parade was Edcamp-achtig al zag ik geen bekende Edcampers.
De dag werd geopend door D’66 Tweede Kamer onderwijsspecialist Paul van Meenen. Deze onderwijsveteraan weet waar hij over praat. Zo’n 37 jaar is hij in het onderwijs actief. Van wiskundeleraar op een vmbo, havo/vwo en hbo, tot schoolbestuurder. Met empathie sprak hij over zijn leraarstijd.

Kansen bieden aan jonge mensen was en is zijn uiteindelijke drive en motivatie om het onderwijs en de politiek in te gaan.

Kansen bieden heeft volgens hem steeds meer plaatsgemaakt voor afrekenen, huisvesting en financiën. Het motto van de dag was Oei, ik groei, maar Paul van Meenen sprak liever van Hoi, ik groei. Vanaf het moment dat hij les gaf tot heden is het onderwijs er voor de docent niet aantrekkelijker op geworden. De bron van al het kwaad zit in Den Haag. De toegenomen werkdruk en het ontbreken aan voldoende tijd zijn volgens hem de grootste makke voor het huidige leraarschap. De politiek heeft dit allemaal laten gebeuren.

In diverse Paradetenten vonden presentaties plaats. Discussieleider Ferd van de Eerenbeemt, van uitvoerend organisatiebureau Inspirezzo hield de teugels wel erg strak en gaf weinig ruimte aan discussie. Dat bleek met name bij de presentatie van het Lerarenregister waarbij de aanwezigen aan lerarenregister ambassadrices Thea, Geke en Anja uitsluitend informerende vragen en suggesties mochten doen. Gelukkig stoorden sommigen zich daar niet aan. De ruim 30 aanwezigen bij de door de Onderwijscoöperatie opgezette sessie moesten nu eenmaal accepteren dat het Lerarenregister doorgaat, stelde de discussieleider en werden verder afgekapt.  Een enigszins overmoedige ambassadrice van de Onderwijscoöperatie (die de invoering van het lerarenregister organiseert) stelde dat men 200.000 docenten vertegenwoordigt. Dus waar heb je het over het is vdoor en voor de docent.  Ondanks de hitte bleef de zaal er betrekkelijk lauw onder. Behalve de SP en de PVV steunen de andere partijen (incl. D’66) het register.
Staatssecretaris Dekker werd het later onder leiding van Van den Eerenbeemt ook niet moeilijk gemaakt. De presentatie van leerlingen van de Democratische School leek op een voortzetting van wat ooit Iederwijs was. Het woord IK viel veelvuldig , IK wil mijn passies ontwikkelen, IK wil kiezen wat ik leer. IK ben gelijkwaardig aan de leraar. Als een leerling zich wil ontwikkelen tot profvoetballer moet dat kunnen. (Dit kan overigens nu al in het reguliere onderwijs, al wil wat talent wel helpen JL) De staatssecretaris omarmde de opmerking met begrip en de mantel der liefde. Hij wilde het feestje niet verstoren. Al gaf hij wel aan dat hij nooit een diploma had gehaald op de democratische school en dan was hij nooit staatssecretaris geworden. Wat voor sommigen wellicht weer een argument is voor de democratische school.
Dat een samenleving die het onderwijs voor iedereen mogelijk maakt ook iets terug mag zien werd helaas niet opgemerkt. Een aantal democratische scholen ontvangt geen overheidssubsidie wat de school overigens alleen toegankelijk maakt voor bemiddelde ouders.  Zijn er dan geen regels binnen de democratische school was de vraag? Hun antwoord: “Nou ja, we moeten wel op een bepaalde tijd beginnen ’s morgens”, leidde tot enige hilariteit in de zaal.

„Loop niet achter me aan, ik zal misschien niet leiden. Loop niet voor me uit, ik zal misschien niet volgen. Loop gewoon naast me en wees mijn vriend.”

Het was een positieve dag. Dat bleek ook uit de discussie rond het thema ‘Wie is de baas in de klas?’ Docent filosofie aan het St.Odulphuscollege in Tilburg Jan Verweij en schoolmanager Mark Dees van vmbo-mbo Groenhorst in Ede bogen zich over deze vraag. Het ging over dienend leiderschap versus sturend leiderschap. Zoals zo vaak op dit soort dagen waren de heren het uiteindelijk met elkaar eens getuige de gezamenlijke declamatie van een gedicht van Camus: „Loop niet achter me aan, ik zal misschien niet leiden. Loop niet voor me uit, ik zal misschien niet volgen. Loop gewoon naast me en wees mijn vriend.”