Meetup024 – koers, kracht en kaders

Door Ankie Cuijpers

Het enige nadeel aan de Meetup024, Nijmegen dus, is een keuze maken uit het aanbod na de pitches. Geïnspireerd door meetups in Rotterdam en Amsterdam ontstaat in januari het plan om een dergelijke bijeenkomst ook in 024 te organiseren. Inmiddels zijn 20 personen bij de organisatie betrokken. Voor de universiteitsstad is deze meetup dan ook het debuut met de allitererende titel ‘Koers, kracht en kaders’. De deelnemers komen uit alle lagen van het onderwijs: po, so, vo, hbo, mbo, universiteit zowel docenten, bestuurders, maar ook een ouder en een beleidsmedewerker onderwijs.

Stipt om 20.00 uur starten de pitches met een heel divers aanbod. Nou ben ik een voorstander van het gebruik van mobieltjes, maar een pitch van twee minuten aflezen van je mobiel in plaats van je publiek aan te kijken, is op zijn zachtst gezegd vreemd. Sjef Drummen, Agora,  zou zo’n pitch toch uit zijn mouw moeten kunnen schudden. Zijn prangende vraag ‘Waartoe zijn we op deze educatieve aarde’ vindt straks een antwoord.  Zijn zoon Mathijs Drummen en Bart Verweij van het Citadel college Lent geven het goede voorbeeld hoe te pitchen. Met een verhuisdoos als symbool van hun weggooidrang geniet ik van een sprankelende intro. Astrid Arts, Montessorischool Dukenburg,  weet haar publiek nieuwsgierig te maken met drie voorwerpen: een smurf  en twee boeken, een van een oude wijze indiaan en een van Eric Verbiest. De laatste twee minuten zijn voor Marieke van Baars van de Jonge Helden Academie.  Een zin van haar die nagalmt ‘Er is er één die je je hele leven meedraagt en dat ben jezelf’. Het is 20.15 uur als iedereen naar het lokaal van zijn keuze gaat.

Waarom doen jullie dingen zoals jullie ze doen?

Ik ben niet de enige docent zonder arbeidsplicht op deze avond  zoals blijkt tijdens de lezing van Astrid Arts. Nog een pensionado geeft aan gewoon uit enthousiasme voor het onderwijs aanwezig te zijn. Of we een trend zetten naar een leven lang leren, dus ook na je pensioen? Ik mag het hopen, want onderwijs verveelt wat mij betreft nooit. Leservaring en levenswijsheid zijn ingrediënten die we meebrengen in een fantastisch recept zoals meetup. Zo’n 20 deelnemers luisteren aandachtig naar Astrid. “Dat wil ik ook” zijn haar woorden als ze als klein meisje aangeeft in de voetsporen van een van haar juffen te willen treden. Ook een meester is haar grote voorbeeld. De drie ‘talismannen’, uit haar pitch, leiden uiteindelijk tot een nieuw onderwijsconcept waarbij ze uitgaat van de kracht en de potentie van de leerkracht. De kaders staan vast, maar hoe de doelstellingen behaald worden is aan de docenten zelf. Op basisschool De Fonkeling in Berghem krijgt ze de kans om haar ideeën in de praktijk te brengen. In dit Brabantse dorp is een grote nieuwe wijk ontstaan en de populatie ouders verandert hierdoor. Men vraagt ‘Waarom doen jullie dingen zoals jullie ze doen?’ Voor Astrid een teken dat het onderwijs anders moest. Het motto Samen Leren Is Motiveren (SLIM)  vormt de leidraad bij de praktische uitwerking van de nieuwe onderwijsstroming door het team.

Video over de nieuwe stroming.

Momenteel onderhoudt bs De Fonkeling nauwe contacten met mijn oude school het Mondriaan College in Oss. Een en ander in het kader van de wens om niet alleen goed te kunnen aansluiten, maar vooral ook uit te bouwen wat in die kinderen al getraind en wel aanwezig is (vermogen tot zelfreflectie, meedenken over ontwikkelingen e.d.).

In 2016 maakt Astrid de overstap naar de Montessorischool Dukenburg.  Als schoolleider geeft zij de verantwoordelijkheden voor onderwijs terug aan de leerkracht en werkt zij met onderzoeksgroepen, zoals taal. Hoe leerkrachten dit ervaren? “We waren aan het sloffen en nu zetten we reuzestappen”.  Volgens Astrid is er werkplezier en geen werkdruk.

De tijd om vragen te stellen ontbreekt helaas. Om 21.00 uur is er gelegenheid om een zestal vragen ter plekke in te brengen:  hoe krijg je een cultuuromslag voor elkaar, wat is de ideale docent, hoe kan ik anders toetsen op een roc, hoe kan ik vanuit Latijn en Grieks thematisch werken met andere vakken, waar ligt de verantwoordelijkheid voor de zorgvraag bij kinderen (ouders of school). Volgens de aanwezige beleidsmedewerker van de gemeente Nijmegen is deze stad in 2018 onderwijsstad en ze vraagt de aanwezigen welke thema’s dan aan bod moeten komen.

Her en der vormen zich groepjes die in Open Space proberen een antwoord te vinden op een vraag. Ik voeg me bij het groepje “Anders toetsen’ en na de uitleg van de collega die de vraag stelt,  geef ik aan om de Facebookgroep ‘Actief leren zonder cijfers’ te volgen. Docent Richard steekt van wal en vertelt enthousiast over de wijze waarop hij met toetsen en feedback omgaat en noemt daarbij enkele boeken die hij waardevol vindt onder andere Dylan William ‘Cijfers geven werkt niet’. Ik geef nog als tip om elkaars emailadres uit te wisselen. Voor het einde verlaat ik deze bijzondere bijeenkomst met onderwijsmensen die van elkaar willen leren. Mijn bus wacht niet en de borrel sla ik over. Wat het voor mij oplevert? Over een tijdje weer artikelen met onderwerpen die ik graag deel. Ook ik heb emailadressen voor nieuwe contacten. Het is een avond in verbinding en verbondenheid.