Door Clasine van Dorst
11 juli 2017
De titel van dit blog leen ik van Kristien Hemmerechts die in haar gelijknamige boek het eerste jaar zonder haar geliefde, de dichter Herman de Coninck, beschrijft. Het is een jaar zoals ieder ander jaar en tegelijkertijd is alles anders.
In dit blog mag ik mijmeren over mijn droomjaar. Hoe ziet dat jaar eruit? Wat wil ik bereiken? Wanneer ben ik tevreden? Of beter nog: wanneer overtreft het jaar mijn stoutste verwachtingen? Mijn droomjaar is een jaar zoals ieder ander jaar en tegelijkertijd is alles anders, zoals dat gaat met schooljaren.
Laat ik het dicht bij huis houden. Ik fantaseer in deze tijd – een paar weken voor de zomervakantie – altijd over komend schooljaar. Het is dan ook mijn favoriete tijd van het jaar. Want als u de sterrenbeelden een beetje kent, dan weet u dat de waterman een plannenmaker is. Mijn moeder vindt dat wel eens teleurstellend. “Clasine heeft altijd zoveel ideeën, maar ze voert er maar zo weinig uit.” U weet, net als ik, dat moeders altijd gelijk hebben. Ik moet dus enorm veel plannen maken, zodat er in ieder geval een paar gaan lukken.
…
28 augustus 2017
Bovenstaande tekst mailde ik op 11 juli naar mezelf vlak voordat ik met klas 5 gym naar Rome vertrok. Ik hoefde er alleen nog maar een eind aan te breien, dacht ik. In dat eind zou ik dan mijn ideeën en plannetjes beschrijven voor de klassen die ik komend schooljaar zou gaan lesgeven. Makkelijk zat. Ik was hooguit ongerust over de manier waarop ik al die ideeën ging opschrijven zonder dat het langdradig werd om te lezen.
Maar zo ging het dus niet. Het leek wel of opschrijven dat ik altijd zoveel ideeën heb ervoor zorgde dat ik geen één idee kreeg. Nul ideeën tijdens de Romereis. Nul ideeën in een vakantie van 6 weken. Nul ideeën terwijl ik voor me uit zat te staren op een Franse autoweg. Nul ideeën terwijl ik op een stoeltje voor mijn safaritent zat. Nul. Niks. Nada.
Was dit een vorm van writersblock en kwam het doordat ik dit blog nog moest schrijven dat ik ineens totaal niet meer wist hoe mijn droomjaar eruit moest zien? Kwam het door de regen die onvermoeibaar op het tentzeil kletterde? Kwam het door de school waar ik pas net één schooljaar werkte? Ik heb geen idee. Collega’s met wie ik mijn zorgen deelde via Facebook zeiden: “Clasine, dat heet vakantie.” Maar ik bleef ongerust. Wat als mijn ideeënvaatje leeg was? Wat dan?
Mijn droomjaar is inmiddels één dag oud. Ik heb mijn collega’s bijna allemaal gezoend en al een enkele leerling mogen begroeten. Ik heb koppies zitten kijken op de Magisterapp. En zowaar, dat hielp. Langzaamaan begint het nieuwe schooljaar vorm te krijgen. Begin ik enthousiast te worden. Daarnet las ik voorzichtig wat posts in de Facebookgroep ‘Leraar Nederlands’. Daar zitten interessante lesideeën tussen. Ik hoef niet alle ideeën zelf te genereren. Dus in mijn droomjaar ga ik lekker zitten ‘jatten’ van Henk en Rutger, van Metteke en Christine, van Arnoud en van Anke. En misschien ga ik ook weer eens struinen in al het materiaal dat ik de afgelopen jaren maakte. Dat is ook oké. Het hoeft niet altijd nieuw te zijn.
Het wordt dus een jaar als geen ander. Of als ieder ander, maar dan anders. Het komt goed. Hou die Facebookgroep maar in de gaten. Ik bruis dit jaar gewoon wat later.
Clasine van Dorst is docente Nederlands aan het Stedelijk Gymnasium in Breda.
Geef een reactie