Precies een jaar geleden vond de eerste Meetup024 plaats op het ROC in Nijmegen. Een jaar later, op donderdagavond 18 januari, is het Mondial College aan de Leuvensbroek de locatie waar zo’n 40 onderwijsmensen, leraren, schoolleiders uit po, vo, mbo, hbo, wo en ieder ander met passie voor onderwijs bijeen zijn om met en van elkaar te leren. Het motto voor deze avond: mix ’n match en #durftevragen #durftevieren #durftefalen. Volgens de initiatiefnemers wordt het een feestje.
De voorbereidingen zijn nog in volle gang als ik iets te vroeg arriveer. Bij de ingang ploetert men om een kist, het lijkt wel een discodraaitafel, naar binnen te schuiven. Dat is het dus niet zoals ik later op de avond zal merken. Ik maak een praatje met deze en gene, help nog met ballonnen opblazen en dan begint om 8 uur de vijfde 
Meetup024. De initiatiefnemers van het eerste uur, Margo van Cleef, mentor tweetalig basisonderwijs, en Nicole Moorman, leerkracht po en werkzaam voor de Onderwijscoöperatie, beginnen met een terugblik op het afgelopen jaar. Het ontstaan en de voortgang van de Nijmeegse Meetup. Tijdens het eerste gezamenlijke overleg stelt men de uitgangspunten vast. “Ontmoeten staat centraal, inspiratie wordt geboden, het moet voor niets en om niets… Alles met elkaars kwaliteit en steun en het kind/jong volwassene als vertrekpunt.” Wat wil men bereiken? “Met mensen die durven een pauze te nemen zodat er ruimte komt om te dromen, elkaar te vinden, elkaar te inspireren, te doen, te falen en samen verder te komen. Ilona Veldhuizen, docent economie en ondernemen, schreef de tekst. Op de achtergrond een compilatie van beelden van de eerdere Meetups. Een sfeervol begin.
Drie open spaces
De deelnemers kunnen kiezen uit drie sessies: een duik in de ballenbak van ‘Ieder Talent Telt’. Die draaitafel blijkt dus een ballenbak te zijn. De tweede keuze is een brainstormsessie over de Werkplaats van de Alliantie VO en als derde optie het netwerkspel onder leiding van Ron Vervuurt wiens missie het is om mensen te verbinden. Moeilijk om ook nu weer net als bij de eerste bijeenkomst een keuze te maken. Uiteindelijk ga ik naar de Werkplaats.
De Werplaats Alliantie VO
Sofie Eisenburger is programmanager bij de Alliantie VO waar zeven scholen bij zijn aangesloten . Tijdens het voorstelrondje blijkt dat het gezelschap heel divers is, docenten uit verschillende onderwijsrichtingen, maar ook directieleden en adviseurs. Bijna als laatste ben ik aan de beurt “Ik ben met pensioen”. Na alle beroepsgroepen die voorbij komen, blijkbaar een hilarische opmerking. Zij vraagt wat ik daarvoor deed. “Ik was docent Duits en ik heb onder andere lesgegeven bij een school die aangesloten is bij de Alliantie. Vandaar mijn keuze voor de Werkplaats”.
Sofie legt het doel van de Werkplaats uit: samen onderwijs maken, ontmoeten, onderzoeken, van elkaar leren en innoveren. Als voordelen noemt zij: elkaars kwaliteiten benutten, versnellen bij vernieuwing, problemen bij krimp gezamenlijk aanpakken en financieel voordeel doordat er gezamenlijk ingekocht kan worden en ook samen weten we meer.
Aan de hand van een overzicht krijgen we een kijkje in de opzet van de Werkplaats.
Bij het NU vraagt de ‘Op weg naar huis sessie’ om toelichting. Dit zijn bijeenkomsten na de lessen. Van half vier c.q. half vijf tot ongeveer acht uur. Op deze manier voorkom je lesuitval en kan een docent toch deelnemen aan bijeenkomsten tussen de scholen. Het ‘Netwerken’ tussen scholen is mij al bekend van bijvoorbeeld Leerling2020. Of de Alliantie daar deel van uitmaakt?
Er ontstaat discussie in de groep als Sofie aangeeft dat men in de toekomst wellicht wil sturen bij leergemeenschappen en docent ontwikkelteams. Deze laatste ken ik vanuit de Radboud universiteit, Enkele aanwezigen zijn van mening dat men het initiatief ( de vraag naar de inhoud en het onderwerp van professionalisering) aan docenten over moet laten, omdat dan draagvlak ontstaat. Wat ik niet hoor is de noodzaak om uit te gaan van een schoolbrede visie, zodat de ontwikkeling die een docent doormaakt en de ontwikkeling van de organisatie elkaar kunnen versterken. Tenslotte volgt uitleg over ‘Gideonsbende’ en dat betekent op avontuur, onbekende paden bewandelen.
Na de uitleg komen twee stellingen voorbij die bedoeld zijn om de discussie aan te wakkeren. Al is de eerste stelling ‘Netwerken is een hype’ niet meteen een opwarmer. Men is het er snel over eens, dat je over de muren van je eigen lokaal heen moet kijken. Stelling twee ‘Elke grote organisatie zou een werkplaats moeten hebben’ krijgt meer tongen los. Zo komt op de vraag of het rooster een dergelijke ontwikkeling niet in de weg zit geen duidelijk antwoord, maar het is wel voer voor discussie. Dan de vraag “Waar blijft de beweging door leerlingen in het verhaal?” Het gaat toch juist om de leerling! Op het Montessori College nemen leerlingen deel aan gesprekken over ontwikkelingen op school en daar blijken verrassende ideeën uit voort te vloeien. Helaas horen we hierover geen concrete voorbeelden. De tijd is om.
“Ontmoeten staat centraal, inspiratie wordt geboden, het moet voor niets en om niets…”
Terug in de ontvangstruimte zie ik drie mensen in de ballenbak zitten. Wat is daar de bedoeling van? “Het gevoel dat je kind bent. Erin zitten is al een ervaring”, aldus de ontwerpster Marion Rodriguez Y-Hernandez, studente elektrotechniek aan het ROC. Annemiek van Hove, destijds student aan de HAN en nu adviseur KPC, is de bedenker. Volgens Marion stel je wellicht andere vragen door in de ballenbak te zitten. De ballenbak is onderdeel van ‘Ieder Talent Telt’ , een beweging in Nijmegen om kinderen en jongeren te helpen worden wie ze zijn. Op het platform kun je allemaal broedplaatsen vinden waar je op een ontwikkelingsgerichte manier gaat samenwerken met anderen.
Tenslotte is er nog een mogelijkheid je in te schrijven om elkaar individueel te ontmoeten. Hiervoor is het bord ‘ik zoekt’ en ‘ik biedt’ bedoeld. Je kunt halen en brengen en dit kenbaar maken op een post-it. Een prima initiatief om met en van elkaar te leren.
Ankie Cuijpers
Geef een reactie