Zo, vanmorgen de koffers gepakt en dit zit er allemaal in!
De Moord op de Commendatore deel 2 – Haruki Murakami
Natuurlijk een roman: de nieuwste Murakami. Haruki Murakami is al jaren een hit, hij wordt iedere herfst weer getipt voor de nobelprijs voor de literatuur, en afgelopen januari was er in mijn thuisstad Rotterdam zelfs een heus Murakami weekend, waar talloze bn-ers de meester bewierookten. Maar niet heus, want Murakami bleef liever thuis schrijven. Het fandom van Georgina Verbaan en Anna Drijver is terecht, Murakami overtrof zichzelf in deel 1 van De Moord op de Commendatore door een wereld te scheppen die zowel realistisch als totaal magisch is, en met karakters aan wie de grens van wat kan en mag ook steeds ontsnapt. Deel 2 moet ook wel smullen worden.
Gelijke kansen in de school – David Mitchell
Niet van de Britse komiek die furore maakte met zijn korte filmpje over hoe Amerikanen de uitspraak “I couldn’t care less” niet goed snappen, maar desondanks zeer de moeite waard. Diversiteit is in alle lagen van het onderwijs een thema, en ook in de maatschappij als geheel. Hoe gaan we om met leerlingen die anders zijn? Moeten we iedereen hetzelfde onderwijs aanbieden of juist differentiëren? Hoe beïnvloedt de cultuur of het opleidingsniveau van thuis het gedrag in de klas? Mitchell beantwoordt deze vraag voor gender, socio-economische status, religie, ras en capaciteit. Met minder dan 10% meisjes in de BSc opleiding informatica is er voor mij nog voldoende te leren hoe we dat kunnen verhogen. Het boek is gevuld met veel statistieken, maar dan wel vertaald naar concrete zaken. Zo zijn toetsen gebaseerd op lessen veel inclusiever dan losse, meer vrij toetsen (denk bijvoorbeeld aan de kangoeroe- of beverwedstrijd) Werken we met dat soort toetsvragen genderongelijkheid in de hand? Ook rondom socio-economische status en ras is er in dit boek veel te leren. Aan het hoofdstuk over capaciteit merk je wel dat het boek vertaald is, niet alles past goed bij de Nederlandse situatie met verschillende niveaus in het vo. Maar toch zeker de moeite waard voor wie zijn vak zo breed mogelijk wil laten landen.
Palestine – Joe Sacca
Ik kreeg dit stripboek een tijdje terug van een Palestijnse collega. Ondanks dat het een strip is, is het een serieus boek over de geschiedenis van Palestina. Zeker in de tijd van Trump, die op het wereldtoneel historisch veel ruimte maakte voor de Israëlische zaak, door de Amerikaanse ambassade te verplaatsen naar Jerusalem, is het goed om me verder in Palestina te verdiepen. Ik merkte dat ik eigenlijk heel weinig wist van de Palestijnse zaak. Ik zag Israel altijd als een terechte boetedoening voor de 2ewereldoorlog, en ik wist bijvoorbeeld niet dat wij als Nederland Palestina niet erkennen als land. Maar dat land waar de Joden na de oorlog heen konden was natuurlijk geen lege woestijn maar een bestaand land van een bestaand volk. Bij die realiteit had ik nog nooit zo stil gestaan. Dit boek schetst op mooie maar aangrijpende wijze het conflict van ‘de andere kant’. Geen kost voor aan het zwembad, maar wel goed om over te denken, zeker nu er door Israel juist deze week een nieuwe wet is aangenomen die de rechten van Palestijnen nog verder inperkt.
Fractals – Hans Lauwerier
Wat was ik gek op dit boek als tiener! Het beschrijft hoe je met programmeercode ‘fractals’ maakt: kunstige wiskundige figuren. Ik typte alle codes uit het boek over, zonder precies te weten wat er stond en verwonderde me over de magie die op het scherm verscheen. Nog mooier dan in het boek, dat was alleen zwart-wit en mijn commodore 64 had wel 16 kleuren!
Ik ga het deze zomer herlezen om twee redenen. Ten eerste wil ik het boek eens lezen met volwassen docentenogen. Zat er nou iets in de manier waarop het geschreven was dat mij zo aansprak, en kan ik daarvan leren? Ten tweede ben ik erg geïnteresseerd geraakt in wat nou een kunstwerk is, dat is ook te zien aan een aantal andere boeken op de tafel. Is iets dat een computer maakt wel een kunstwerk? En omvat dat kunstwerk dan wel of niet de code die het creëert? Het zijn diepe vragen die ik hoop aan de hand van mijn kalverliefde voor fractals opnieuw te beantwoorden.
De filosofie en de kunsten – Thomas Baumeister
Doorwerkend op het thema kunst heb ik dit boek al geruime tijd op mijn lijst, ik hoop dat ik er deze zomer toe kom om het echt op te pikken. Wat is nou precies kunst en hoe hebben mensen (filosofen) daar door de jaren heen naar gekeken? Is kunst alleen ‘voor de mooi’, vertelt kunst hoe je moet leven of doorbreekt het juist patronen? Als tiener was mijn interesse enorm breed, ik wilde wiskunde studeren maar ook theologie, of naar de toneelschool. Ik heb heel veel plezier gehad van en tijdens mijn uiteindelijk gekozen studie informatica, maar het was ergens ook erg smal, en de omgeving van een TU zorgde ervoor dat mijn andere interesses zich wat meer naar de achtergrond verplaatsten. Tijd dus om weer eens diep in de filosofie te duiken, maar wel met die concrete vraag in het achterhoofd wat Plato nou van een computerkunstwerk zou denken. Misschien ben ik toch te veel ingenieur om nog zonder doel filosofie te consumeren J
Fijne zomer!
 Dr.ir. Felienne Hermans, is informaticus en werkzaam bij de TU Delft. Ze is actief in de Scratch-gemeenschap en stimuleert computational thinking in het onderwijs. |
Geef een reactie