Arnoud Kuijpers, leraar en onze ‘vaste Aruba correspondent’, is weer begonnen op zijn school. Hierbij zijn eerste column voor dit schooljaar.
Na vier heerlijke, zonnige weken in Nederland, zijn mijn vriendin en ik weer op Aruba. Voor mensen die niet in het onderwijs werken, is het jaloersmakend: ruim vijf weken zomervakantie! Tijdens deze lesvrije periode las ik een blog van Frans Droog waarin hij onderzocht hoeveel vakantie een docent nu eigenlijk heeft. Hij concludeerde dat leraren volgens de cao 36,86 uur per week zouden moeten draaien, maar dat dat in werkelijkheid 41,5 uur is. Of daarmee onze hoeveelheid vakanties gerechtvaardigd is, blijft natuurlijk de vraag. Ik heb in ieder geval enorm genoten van de vrije tijd en ben weer volledig opgeladen om het nieuwe schooljaar te beginnen.
Voor mij, en ik denk voor iedere docent, is het begin van het schooljaar een speciaal en spannend moment. Ik ben me er altijd erg van bewust dat de eerste lessen goed moeten verlopen. De start is bepalend voor de rest van het jaar: qua orde, (veilige) sfeer en werkhouding. Eén van mijn belangrijkste speerpunten is dat ik alle namen van mijn leerlingen in drie lessen ken. Dat lukt me vrijwel altijd, hoewel ik vorig jaar erg moest wennen aan de namen van Arubaanse leerlingen. Laat ik het zo zeggen: ze zijn voor mij wat minder vanzelfsprekend dan bijvoorbeeld Sam, Thijs of Puck. Met het kennen van de namen begint pas echt het lesgeven, omdat ik ervan overtuigd ben dat leren vergemakkelijkt wordt als de (persoonlijke) band met de docent goed is.
Ik begin mijn eerste les altijd met een paar foto’s van mijn vakantie, gevolgd door een paar voorbeelden van hoe mooi de Nederlandse taal is (in de vorm van muziek, filmpjes en gedichten). Ook vertel ik mijn leerlingen hoe ik wil dat mijn lessen verlopen: er wordt hard gewerkt, met respect voor elkaar en daarbij mag natuurlijk gelachen worden. Elk nieuw schooljaar leg ik mezelf nieuwe doelen op. Dit jaar wil ik consequenter zijn in mijn lessen. Zo zullen alle mobieltjes in de telefoontas moeten en wil ik dat leerlingen op tijd in mijn les zijn. Ik wil samen met ze kijken hoe we de motivatie en discipline kunnen verbeteren. Daarnaast wil ik mijn lessen meer laten aansluiten op het niveau en de belevingswereld van mijn leerlingen. Ik wil de drempel wegnemen die leerlingen voelen als ze Nederlands moeten spreken, en dus zal ik nieuwe werkvormen gaan verzinnen. Ik weet dat het lastig is, maar door meer en frequenter Nederlands te praten, wordt het vanzelf makkelijker.
Tot slot hoop ik dit schooljaar stappen te kunnen gaan maken met de werkgroep die zich bezighoudt met de taaldiscussie op Aruba. In de werkgroep gaan we bekijken wat mogelijke oplossingen voor het taalprobleem in het Arubaanse onderwijssysteem zijn. Ik zal jullie door middel van mijn columns op de hoogte houden, want eerlijk is eerlijk: het gaat wat mij betreft niet snel genoeg. Ik wil het liefst zo vlug mogelijk aan de slag en mijn steentje bijdragen aan eerlijkere kansen voor leerlingen op Aruba.
Al met al heb ik veel zin in het nieuwe schooljaar, waarin ik het beste uit mijn leerlingen ga halen. Absoluut, dat wordt hard werken. Maar daar staat voor mij het belangrijkste tegenover: voldoening (en níet de vakanties).
Arnoud Kuijpers werd in 2015 uitgeroepen tot beste docent Nederlands. Hij publiceerde op KomenskyPost al eerder veel gelezen artikelen over onderwijs, integratie en het leven op Aruba, waar hij samen met zijn vriendin sinds dit jaar woont. Dit blog is deze week ook gepubliceerd in de Amigoe, de krant van Aruba.
Geef een reactie