Helaas geeft Frans Droog niets prijs over zijn leeslijst. We besluiten onze zomerserie met zijn herinneringen aan vroegere vakanties en de rol die de klapkrat speelde.
Vroeger gingen we altijd met de fiets op vakantie, tentje achterop en kamperen.
Door de stromende regen hebben we gereden, om het Nederlands kampioenschap atletiek in Groningen te gaan zien. Twee dagen waren nodig om alles weer droog te krijgen. Daarna reden we naar Limburg, om vlaai te eten en in de heuvels te genieten van de ontspanning die inspanning kan geven.
Door de ziedende hitte van Frankrijk hebben we gereden, zo warm was het dat ik letterlijk van mijn fiets viel terwijl ik iets mompelde in de trant van ‘ik denk niet dat ik nog veel verder kan’. Ik woog toen ongeveer de helft van wat ik nu weeg.
Toen namen we nooit boeken mee, wel wegenkaarten. We lazen niet, dat deden we thuis al zoveel. We hadden ook geen mobieltjes, zelfs het internet moest nog uitgevonden worden. Of nam ik nou wel altijd stiekem een boek of twee mee?
Tegenwoordig gaan we met de auto en huren we een riante vrijstaande woning of liefst een boerderij. Gewicht of ruimte is geen probleem meer, de auto is groot genoeg. Die auto wordt volgeladen met klapkratten, een daarvan is standaard met boeken. Boeken en een paar schriftjes en notitieblokjes en wat markeerstiften en pennen.
Er gaan allerlei soorten boeken mee in de klapkrat. Boeken over onderwijs of wetenschap die al lang gelezen zijn. Boeken over onderwijs of wetenschap die nog gelezen moeten worden. Gewone leesboeken, vooral detectives maar ook literatuur, al dan niet vertaald.
Hoewel het nog een paar weken duurt voor wij vertrekken staat de klapkrat al klaar op zolder. Dat is waar hij altijd staat. Na elke vakantie krijgt hij zijn vaste plekje terug. Tijdens het veranderen van de seizoenen en de temperaturen verandert zijn inhoud. Leeg is hij nooit geweest.
Sommige boeken kennen geen andere plek dan de klapkrat, zij gaan al jaren mee. Het stof dat zij verzameld hebben deert hen allang niet meer. Net als de vale markeringen en uitroeptekens en vraagtekens en asterisken die de tweede schrijver aan hen heeft toegevoegd.
Andere boeken mogen dit jaar voor het eerst mee. Dit kan zijn omdat ze pas net zijn verschenen of omdat wij ze opnieuw willen leren kennen. Deze boeken liggen meestal rechts.
De inhoud van onze klapkrat dit jaar zullen wij niet delen.
Het is tenslotte onze vakantie.
Frans Droog is docent mens en natuur in de onderbouw, docent biologie in de bovenbouw op het Wolfert Lyceum in Bergschenhoek en onderwijs-influencer. Hij is actief in verschillende organisaties die het onderwijs proberen te verbeteren vanaf de werkvloer, met name via het leren van elkaar door docenten te ondersteunen: The Crowd, edcampNL, MeetUp010, United4Education. Hij wil het elke dag een beetje beter doen. En lol hebben.
Geef een reactie