Beleid, KomenskyPost info, MBO, OCW, Politiek, VMBO

De emancipatie van het MBO en de MBO’er

 Door Haye van der Werf

Eind oktober stond in het Reformatorisch Dagblad een artikel met als kop“De emancipatie van de mbo’er” (https://www.rd.nl/de-emancipatie-van-de-mbo-er-1.1527073 ) waarin aandacht werd besteed aan de positie van de MBO-student.
“STUDENT” want die benaming zal het neutrale, nietszeggende ‘deelnemer’ wettelijk vervangen en geeft daarmee de MBO’er de status (en voordelen!) die passen bij de positie binnen het geheel van het Nederlandse onderwijsbestel.
Daarnaast kwam recent van het Groen Links Kamerlid Özdil het voorstel afgestudeerde MBO-ers een officiële titel te geven: ‘Skilled’, ‘Craftsmen’ of ‘Expert’, afhankelijk van het bereikte niveau.
Maar JOB, de MBO-jongerenorganisatie vond het maar niets: “Titels voegen niets toe!”
Dus kon de Minister makkelijk afstand nemen en verdween het plannetje in de onderste la!
Mooi voorbeeld van volwassenwording en emancipatie: het JOB (de pubers) dat zich zelfbewust afzet tegen de MBO Raad en de kamerleden. Het MBO kwam daarmee dus “Tussen servet en tafellaken”.
Immers dat wordt gezegd van pubers: kind op weg naar volwassenheid en dus tegendraads.

Maar de emancipatie van het MBO is ook elders zichtbaar.
Niet voor niets wordt de opening van het MBO-jaar door Koning Willem-Alexander gezien als het ultieme bewijs dat het MBO (de ROC’s, AOC’s en de Vakscholen), naast de universiteiten en het HBO, een volwaardige plaats binnen ons onderwijsbestel heeft gekregen.
Bijna 25 jaar na de totstandkoming van de WEB (Wet Educatie en Beroepsonderwijs) lijkt het MBO volwassen geworden.
Het aantal schandalen rond megalomane (bouw-)plannen en ‘gouden handdruk-directeuren’ lijkt tot nul gereduceerd en de bijdrage van afgestuurde MBO-ers aan de huidige hoogconjunctuur wordt alom onderschreven.
De hulde van MBO-ambassadeurs (studenten die zich op school, tijdens hun stage hebben onderscheiden) is een teken van dat laatste.
is er dan nu reden om op de lauweren te rusten?
Lijkt me niet. Het kan altijd beter maar meer dan dat. De instellingen hebben nog steeds enkele aspecten van hun wettelijke en maatschappelijke opdracht laten liggen of uit handen gegeven.
Ik doel dan met name op:
Een leven lang leren:
Niet voor niets heet de formele grondslag van het MBO: Wet Educatie en Beroepsonderwijs.
Dat aspect Educatie waaronder ‘Een leven lang leren’ is onderontwikkeld of uit handen gegeven aan
de private markt.
Weliswaar stelt Ton Heerts (vz. MBO Raad) dat de mbo-scholen in ‘de startblokken staan’ om hun
rol te spelen bij ‘een leven lang ontwikkelen’ maar ze hadden natuurlijk allang onderweg moeten
wezen en een substantieel deel van deze markt bedienen.
NT2 (Nederlands als Tweede Taal maar dus ook Inburgering)
Mee in de hand gewerkt door ongelukkige regelgeving in vorige kabinetsperioden
(privatisering en aanbesteding van deze taken) hebben de MBO-instellingen deze ‘plicht’ en markt
voor een belangrijk deel uit handen gegeven.
Terwijl ze beschikten over de infrastructuur en de expertise lagen de prioriteiten blijkbaar elders en
kregen anderen de kans in het ontstane vacuüm te excelleren of de boel op te lichten!
Het is te hopen dat de reactie van de MBO op de nieuwe wet Inburgering en de invulling van de
‘Veranderopgave Inburgering’ (zie brief Koolmees 23-10-2018) de MBO-instellingen weer in de
‘driving seat’ plaatsen.
Kortom: het MBO heeft de afgelopen 25 jaar een krachtige ontwikkeling doorgemaakt maar is nog lang niet af en volwassen.
Dus werk aan de winkel maar zo hoort het ook in beroepsonderwijs.

Haye van der Werf
Is redacteur van KomenskyPost.  Voorheen docent en voorzitter Centrale Directie MBO-instelling. Sectormanager Beroepsonderwijs en Volwasseneducatie Ministerie OCW, Consultant, columnist MBOKrant.

Haye van der Werf

 

Geef een reactie

4 + 6 =

Translate »