Wat waar en niet waar is in de klas

Dit is de eerste bijdrage van onze nieuwe redacteur Judith Porcelijn.

Er doen een hoop verhalen de ronde die gewoon niet waar zijn. Ik vind dat een interessant gegeven. Bijvoorbeeld: hoe komt iemand er bij om te beweren dat de aarde plat is? Kijk hier maar!

Ik snap het niet. Hoe komen weldenkende mensen erbij om te geloven dat de aarde plat is? Is er ergens op de wereld een aardrijkskundeleraar die zijn of haar leerlingen vertelt dat het gegeven dat de aarde een bol is een complottheorie is die als doel heeft om de wereldbevolking onder de duim te houden? Ik ben benieuwd. Ik zou graag eens van gedachten wisselen met die leraar.

En ja: ik weet het wel. Voor ieder gepubliceerd onderzoek kun je ook een onderzoek vinden dat het tegendeel bewijst. Lang leve het internet. Maar hoe moet ik dan weten wat de waarheid is? En nog erger: hoe moet ik mijn leerlingen dan leren wát de waarheid is en wáár zij die waarheid zelf kunnen vinden?

Of ligt de waarheid ergens in het midden? Nee toch! Ik denk dat ik in alle redelijkheid durf te beweren dat ik zeker weet dat de aarde een ronde bol is. Ik twijfel daar niet eens aan. Ik twijfel ook niet aan het nut van inenten. Maar dat komt misschien omdat ik zelf als kind bijna dood ben gegaan aan de mazelen en ik weet nog hoe dat voelde. Maar als ik heel eerlijk ben heb ik wel heel lang geloofd dat ik geen wiskundeknobbel had (want dat zei mijn moeder altijd), dacht ik dat leerlingen verschillende leerstijlen hadden (want het was echt een hele leuke lezing die ik daarover gevolgd heb en de spreker was zeer overtuigend) en was ik er van overtuigd dat leerlingen druk worden van suiker (want ik dacht dat ik daar in de praktijk voldoende bewijs van had gezien).

En toen las ik dit:

Downloaden? Het is gratis.

En wat blijkt?

• Kinderen hebben GEEN verschillende leerstijlen. Wel verschillende voorkeuren. Net als gewone mensen.
• We gebruiken gewoon 100% van onze hersenen (en geen 10%).
• Je leert helemaal niks in je slaap. Jammer. Ik leg toch nog steeds een boek onder mijn kussen als ik een toets heb. Baat het niet, het schaadt ook niet.
• Jongeren worden niet druk van suiker. Het is wel slecht voor hun tanden en vetgehalte.
• Je wordt niet (langdurig) slimmer als je naar klassieke muziek luistert (het effect duurt maximaal 15 minuten).
• Je denkt niet met een halve hersenhelft. Bij alle taken werken beide hersenhelften samen.
• Multitasken werkt slecht. Het kan alleen als één van beide taken volledig geautomatiseerd is en het is altijd effectiever (voor mannen èn vrouwen) als je op één taak focust.
• Stressgevoeligheid en veerkracht zijn individueel bepaald, dus algemene tips zullen niet werken.
• De wiskundeknobbel bestaat niet. Gelukkig maar. Aanleg c.q. talent helpt wel, maar alleen met voldoende oefening (zoals de 10.000-uren regel) word je ergens heel erg goed in.

Kort door de bocht: Je kunt dus alles leren maar met talent in combinatie met veel oefening kun je een virtuoos worden. Dit is pas echt goed nieuws voor onze leerlingen! En voor mij. Ik bleek uiteindelijk namelijk best wel goed in wiskunde. Alleen weet ik nu dus pas waarom. Ik was een brave leerling die haar huiswerk altijd maakte en haar wiskundesommen net zolang deed tot ze die snapte.

Als ik dat lijstje zie dan denk ik: ja. Logisch. Even je gezond verstand erover laten gaan en je weet het eigenlijk wel. Te mooi om waar te zijn is gewoon meestal niet waar. Maar we willen zo graag dat het waar is. Dus als iemand tegen jou zegt dat het waar is (of je leest het), dat neem je het graag voor waar aan. Ik wel tenminste. Maar ik ben een goedgelovig persoon.

Dus misschien is de aarde toch wel gewoon plat.

Judith Porcelijn