Arnoud Kuijpers
Inmiddels sta ik alweer vier maanden voor klas op een nieuwe school, met nieuwe leerlingen, nieuwe collega’s, nieuwe regels en nieuwe structuren. Veel dingen zijn nieuw, maar leerlingen blijven leerlingen. Ze proberen je uit, zoeken toenadering, zijn grappig en zorgen ervoor dat elke dag weer anders is. Als mens en docent heb ik geleerd dat geluk vaak in kleine dingen zit. Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik het best pittig vind op mijn nieuwe school. En juist dan zijn het de kleine dingen die het tijdens een werkdag doen. In deze blog een paar voorbeelden van die unieke momentjes waardoor ik afgelopen maanden met een glimlach naar huis fietste.
- Leerlingen die na de les net wat langzamer dan normaal hun spullen in de tas doen, omdat ze het een en ander over hun liefdesleven willen vertellen.
- Een leerling die je maar heel moeilijk aan het werk krijgt, en met een simpele creatieve werkvorm opeens volop aan de slag gaat.
- Een leerling die tijdens een les over signaalwoorden vraagt of je met alleen maar signaalwoorden ook een zin kunt maken. Die uitdaging ging hij niet uit de weg: “Ten eerste, door middel van vergeleken met vervolgens, later verder tot slot, net als ten eerste.”
- Een leerling die eerst tegensputtert omdat hij niet wil werken, maar vervolgens wel als eerste klaar is met een opdracht omdat je hem aan je bureau hebt gezet en heel even begrip toonde.
- De grappige leerling die heel de klas inclusief mijzelf laat lachen door grappige opmerkingen. Bijvoorbeeld tijdens een luistertoets over social media. Het gaat over hoeveel vrienden je hebt. “Ik heb er 400 op Twitter” “Ik heb slechts 2 goede vrienden”. De presentatrice vraagt: “Maar wat is nu het verschil?” Mijn leerling roept direct door de klas: “398”.
- Een leerling die met een raadsel naar je toekomt en aan je vraagt het op te lossen. Na verwoede pogingen van mij, laat hij vol trots zien wat de uitkomst is.
- Een leerling die niet lekker in zijn vel zit, maar stiekem toch wil vertellen wat er is, het niet durft, en het uiteindelijk toch doet.
- Een leerling die een ijzersterk artikel heeft geschreven en waar ik zo van onder de indruk was, dat ik heb geadviseerd het naar de krant te sturen. De leerling kreeg een grote trotse glimlach van oor tot oor.
- Een leerling die je na school helpt met het eindexamen en waarbij je ziet dat er kwartjes vallen.
- De gesprekken na de lessen met leerlingen over hun leven, of wat ze bezighoudt. Tijdens zo’n gesprek zei een leerling plots: “Meneer, teksten zijn eigenlijk kunst. Dat klanken woorden vormen, woorden een betekenis krijgen en dat die woorden weer zinnen worden.” Wauw!!
- Leerlingen die mij na een les de tip gaven even goed te slapen en mijn vriendin te knuffelen, zodat ik de volgende les wat minder geïrriteerd ben.
Het zijn deze kleine dingen die bij mij regelmatig zorgen voor een groot genot. Ik ben benieuwd welke bijzondere momenten jij afgelopen maanden in de les hebt meegemaakt. Via deze weg wil ik alle docenten een fijne vakantie wensen, tijd om even uit te rusten, zodat we in het nieuwe kalenderjaar weer volop van de kleine dingen tijdens een lesdag kunnen genieten.
Arnoud Kuijpers werd in 2015 uitgeroepen tot beste docent Nederlands. Hij publiceerde op KomenskyPost al eerder veel gelezen artikelen over onderwijs, integratie en het leven op Aruba, waar hij samen met zijn vriendin woonde en lesgaf. Inmiddels geeft hij weer les in Nederland en zal hij ook in de toekomst bijdragen leveren aan KomenskyPost.
Jansroos
Wil je ook eerlijk zijn over zaken die minder complimenteus (indirect) voor jou zijn? Ik gun je je mooie ervaringen, heb ze zelf ook, maar humor gaat toch ook een beetje ten koste van jezelf?
Evelien
Dat de leerlingen heel goed zelfstandig gewerkt hebben toen ik groep 1 t/m 4 moest lesgeven en zelf in de loop van de dag steeds grieperiger werd.
Nicolette
Een klas die zegt niets van grammatica te snappen, zegt het niet eerder uitgelegd te hebben gekregen , maar die na 3 weken ploeteren ( zij en ik, iedere keer nieuwe lessen) geen enkele onvoldoende scoort.
Leerlingen van klas 3 die gedichten “stom” zeggen te vinden, maar die na drie weken de mooiste dingen schrijven.
En het allermooiste is het verhaal van de leerling die ik voor het derde jaar mocht lesgeven.
Zij zit nu in 4 vwo en alles wat we bespraken en oefenden m.b.t. creatief schrijven paste ze toe:. Tegenwoordige tijd, directe reden, aandachtstrekker als inleiding, een uitsmijter in het slot. Inleiding en slot vormen een cirkel.
Dat noem ik oogsten. Hier word ik blij van.
Het gaat allemaal om activeren, motiveren, maar vooral om inspireren.
Dat dus.
Mariska
De derdeklassers moeten natuurlijk boeken lezen, bij voorkeur van Nederlandse schrijvers. Een van de meiden zei dat er geen goede Nederlandse schrijvers zijn. Ik vroeg daarop wat voor soort boek ze het liefst zou lezen. Bij haar antwoord maakte mijn hart een sprongetje: ‘Zo’n boek waarbij je in de kaft knijpt en waar dan het bloed uitstroomt.’
(P.s. ik heb ‘Hex’ aangeraden)
Martijn
Een examenleerling die, tijdens het kerstdiner, even spontaan naast me komt zitten om me oprecht te bedanken voor de lessen van het afgelopen jaar. ” Dankzij u begin ik het eindelijk te snappen”.
Lieve dames die me verontwaardigd vragen waarom ík geen kerstwensen heb voor hen. ” Maar ik ben toch jullie mentor niet meer”. ” Wat maakt dat nu uit. Jij kent ons minstens zo goed”.
De mooie stukjes die ik geregeld mag lezen van een oud (mentor)-leerling van me. Verhalen waarin duidelijk naar voren komt dat hij zijn hart op de juiste plek heeft zitten. En dat zijn leerlingen heel blij mogen zijn met zo’n docent. En hoe bijzonder het is dat ik dit meer dan vijftien jaar geleden al heb mogen zien bij hem. Ik word altijd erg blij om te horen hoe mooi, en soms onverwacht, mijn oud-leerling zich ontwikkelen en op hun pootjes terecht komen.
Geniet van de komende feestdagen, Arnoud, samen met je naasten.