Waar is de lente?
Ik voel hem wel, maar ik zie hem niet.
Ik zie hem wel, maar ik ruik hem niet.
Ik ruik hem wel maar ik hoor hem niet.
De lente is er wel, maar ik ervaar hem niet.
We leven in een coronabubbel, luisteren naar coronanieuws en horen alle coronacijfers aan en creëren angst of berusten in de data. Het grijpt om ons heen, het komt dichterbij of is al heel dichtbij. Het coronavirus verdringt de lente en niet alleen dat.
Verzorgers draaien overuren en wagen hun leven om anderen te helpen, hoe mooi, hoe fijn en hoe menslievend. Dat geldt natuurlijk ook voor vele andere beroepen. De vele supermarktmedewerkers, dokters, verplegers, winkelpersoneel van bijvoorbeeld drogisten. Veel ander werk en evenementen zijn afgeblazen. Vliegverkeer is uitgedund. Sportclubs zijn gesloten. De wereld zit op slot, met hier en daar een kiertje. De wereld ja, de hele wereld is bezig om te zorgen dat dit virus niet te veel mensen tegelijkertijd in zijn greep houdt. Dan kunnen we de hulp niet aan. Nu liggen velen op de IC, zijn er al 10-tallen doden en dan heb ik het alleen over Nederland.
Op de scholen is het een behoorlijk verandering van organisatie. Andere manier van contact met leerlingen, andere bijdrage aan het oefenen en herhalen van aangeleerde lesstof en vele andere manieren van leren. Ouders moeten zich in flink wat bochten wringen om hun kinderen te begeleiden en intussen zelf ook nog wat werk te verrichten. En dan zullen we ons moeten realiseren dat onderwijs wel echt een fysieke leerkracht nodig heeft, waardoor er een goede uitleg gegeven kan worden en interactie kan plaatsvinden.
Nadat er een digitaal programma klaarstaat wordt er ook nog een werkpakket uitgedeeld. Verdieping in een nieuw digitaal systeem. Een chat via Parro en e-mailen geeft ouders en leerlingen de mogelijkheid om contact te hebben met de leerkracht. Sommigen maken gezellige foto’s, filmpjes of vlogjes.
Om ook het contact met teamleden onderling te stimuleren wordt Teams van Microsoft in gebruik genomen. Dit zit al in Office en maakt online contact met elkaar makkelijker. Later kan het uitgerold worden voor leerlingen. Een uitdaging voor iedereen, maar vooral ook goed letten op zieke leerkrachten, ouderen, de starters en leerwerkstudenten om zo te zorgen dat het voor iedereen lukt. Het werk met de leerlingen staat voorop.
Gaat dit langer duren? Moeten we rekenen tot na de meivakantie, misschien zelfs tot de zomer? Het is een onwerkelijke tijd. We vergeten de andere dingen om ons heen. Duurzaamheid. Milieu. Het verminderen van plastic. Ja, en zelfs de lente. Zien we nog wel die prachtige gele narcissen overal? De eerste sneeuwklokjes en blauwe druifjes hebben zich al laten zien. Vogels beginnen driftig hun fluitconcerten tentoon te spreiden en bomen ontluiken prachtig, vol met roze of witte bloesem.
De lente komt. Waar is de lente?
Ik kijk er wel naar, maar ik zie hem niet.
Ik hoor wel wat vogels, maar ik luister niet.
Kan ik het voelen, ruiken en misschien proeven? Sta even stil bij de natuur. Niet de natuur van virus en ziek worden, maar de natuur van de aankomende zomer. Weet dat dit coronatijdperk weer voorbij gaat. De lente komt, gevolgd door de zomer. Ontluikend en bloeiend. Houd moed.
Met vriendelijke groet, |
| Hanneke de Frel Directeur Octantschool Vlinderboom Pijnacker |
Geef een reactie