Op kamp?

Judith Porcelijn

Eigenlijk was ik van plan om een verhaal te schrijven over het kamp dat ik zelf meemaakte toen ik in het tweede jaar van de Pabo zat. Ik heb als deelnemer maar twee schoolkampen meegemaakt; toen ik in de zesde klas zat en toen ik op de Pabo zat.

Het eerste schoolkamp was reuze leuk, maar ik kan me er maar weinig van herinneren. Het tweede schoolkamp was het meest verschrikkelijke kamp dat ik ooit heb meegemaakt. Regen, ruzies en tot overmaat van ramp zijn we de eerste nacht al weggespoeld doordat de Geul overstroomde.

Mijn verhaal liep vast door negativiteit en gebrek aan een goede slotzin.

Dan maar wat anders.

Als organisator, stagiaire en begeleider heb ik meer dan 20 kampen gedraaid. Het ene kamp was leuker dan het andere; aan de meeste bewaar ik goede herinneringen. Ik begrijp dus best wel waarom scholen kampen organiseren voor hun leerlingen. En toch ben ik principieel tegen.

Tenminste… ik ben tegen schoolkampen zoals die al jaren worden georganiseerd. Op sommige scholen.

Waar komt dat vandaan?

Zo’n 15 jaar geleden werd ik schoolleider van een school waarvan de populatie overwegend islamitisch was. Een paar weken voor de vakantie liep ik een week mee met de toenmalige directeur. Hij vertelde dat groep 8 op kamp was en dat hij het kamp van volgend jaar ook alvast geregeld had. Hij keek er trots bij.

Vervolgens liet hij me het lokaal van groep 8 zien. Daar zaten de meisjes. Sommigen zaten achter de computer, een paar zaten te tekenen en de rest zat gezellig te kletsen.

‘Gelukkig hebben deze leerlingen geen toezicht nodig’, merkte hij op.

Geen enkel meisje van groep 8 had mee gemogen op kamp. De directeur zei: ‘Dat is wel een probleem. Maar dat mag jij volgend jaar oplossen. Ik wens je veel succes met deze ouders.’

En daar kon ik het mee doen.

Waarom gaan de leerlingen van groep 8 op kamp?

• Het is leuk
• Leerlingen leren elkaar beter kennen
• Het is goed voor de sfeer in een klas
• Het is een mooie afsluiting van de basisschool

Ja oké. Allemaal goede redenen. Maar moet je daar echt voor op kamp?

• Is een kamp de enige manier om lol met elkaar te hebben?
• Wat is het nut van ‘elkaar beter leren kennen’ als je bijna naar de brugklas gaat? Je kent elkaar al acht jaar. Voegt een kamp dan nog iets toe?
• Zijn er geen andere manieren om de sfeer in een klas te verbeteren?
• Is alleen ‘een kamp’ een waardige afsluiting van de basisschool? Of zijn er nog andere mogelijkheden?

En in vredesnaam: Hoe kan een kamp leuk, goed voor de sfeer en een mooie afsluiting zijn als de helft van de klas niet mee mag?

Is het echt noodzakelijk om onze normen en waarden op te leggen aan ouders die vanuit hun cultuur en overtuigingen kiezen voor dat wat zij goed achten voor hun kinderen?

Om een lang verhaal kort te maken: Ik heb het kamp afgeschaft. Of beter: Ik heb het kamp aangepast, zodat iedereen mee mocht. Want waar draait het om? Om de overnachtingen.

En natuurlijk: niks leukers dan midden in de nacht stiekem naar de slaapzaal van het andere geslacht gaan, hopend dat je niet door de juffen betrapt wordt. Juffen die overigens reuze lol hebben met elkaar en een fles wijn. Ze trekken lootjes om uit te maken wie een donderpreek mag gaan houden in de slaapzaal waar de meeste herrie vandaan komt.

Maar ook dit alles wordt onbelangrijk als de halve klas niet mee mag.

Dus onze schoolkampen werden als volgt:

• We aten alle vier de dagen samen: ontbijt, lunch en avondeten. Soms op school, soms buiten de deur
• Overdag gingen we op pad. De leerlingen mochten suggesties doen, de juf van groep 8 besliste. Ze maakte altijd een afwisselend geheel van doen, kijken en leren.
• Voorbeelden: Dagje Texel, Kinderdijk, het Anne Frank Huis, Nemo en diverse andere musea, strand & zee, hutten bouwen in het bos, rondleiding door de boswachter, pannenkoeken eten bij een kennis van de directeur, midgetgolfen, stadswandeling met een gids en nog veel meer
• Het kamp was altijd precies in de week waarin de jaarlijkse sportdag van de stichting was: twee vliegen in één klap
• Er was ook een avondprogramma (bioscoop, karaoke, bonte avond)
• En iedereen sliep in zijn eigen bed.

Probleem opgelost. Meisjes blij (jongens iets minder blij overigens), ouders blij, juf uitgeslapen en ja:

• Het was leuk
• Leerlingen leerden elkaar beter kennen
• Het was goed voor de sfeer in een klas
• Het was een mooie afsluiting van de basisschool

Daar was geen overnachting voor nodig.

Hadden we het op de Pabo toen ook maar zo gedaan.