Het is een minicomputertje van 4 bij 5 cm. Hij is in 2015 ontwikkeld op initiatief van de BBC om kinderen in aanraking te brengen met technisch knutselen. In de UK is hij inmiddels aan meer dan 1 miljoen 11-jarigen uitgedeeld. Docent Coding , auteur en directeur van de stichting Codeklas Pauline Maas ging er mee aan de slag en geeft hier haar bevindingen weer.
Door Pauline Maas
De Micro:bit is een van de laatste nieuwe toevoegingen wanneer het gaat om programmeerbare gadgets. Om de Micro:bit verder te verspreiden is de Micro:bit Educational Foundation opgezet. Deze stichting wordt gesteund door een aantal grote bedrijven als Samsung, Microsoft en ARM en heeft zich als doel gesteld om binnen een afzienbare termijn honderd miljoen mensen te bereiken met de Micro:bit. Nederland is één van de eerste landen (buiten de UK) waar hij ook beschikbaar zal komen.
Een aantal pilotlessen is in volle gang en de eerste workshops worden hier en daar al gegeven door onder andere de Devlab Academy. Maar ik zie gelukkig al dat meerdere docenten zelf met de Micro:bit aan de slag gaan.
Ik ben er de afgelopen maanden ook helemaal ingedoken. Sinds kort is de nieuwe omgeving pxt.microbit.org ook in beta beschikbaar. Dit is een visuele programmeeromgeving, maar er is een directe koppeling naar een textuele programmeertaal (JavaScript). Je kunt zelfs met de online omgeving aan de slag, zonder dat je een Micro:bit tot je beschikking hebt. Maar met een losse Micro:bit (met batterij natuurlijk) wordt het nog veel leuker.
Het werkt allemaal redelijk eenvoudig. Je schrijft je programma in de online omgeving en in deze omgeving kun je je programma ook testen. Als het klaar is, download je het programma en sleep je het naar de Micro:bit die je aan je computer koppelt door middel van een usb-kabel. Bij iedere browser werkt dat weer op zijn eigen manier. Het is goed om het één of twee keer samen met de leerlingen te doen en vervolgens kunnen ze het prima zelf.
Leuke programmeerbare gadget
enthousiaster ik word. De leerlingen zien heel duidelijk de koppeling naar hun geschreven programma en wat het dan doet op de Micro:bit. Ik heb negen eenvoudige projectjes gemaakt voor leerlingen zodat ze snel aan de slag kunnen.
Ik zie heel duidelijk een aantal niveaus waarop je met de Micro:bit aan de slag zou kunnen gaan:
1. De basis: waarin de leerlingen leuke animaties of plaatjes op hun Micro:bit zetten waarin “loops”, “what if” en wiskundige begrippen voorbij kunnen komen.
2. Hierna kun je aan de slag om echt iets te maken waarin je krokodillenbekkabels met lampjes, servo-motoren, headphones met karton, alluminiumfolie, Lego en Knex kunt inzetten. Leerlingen kunnen zo eenvoudig prototypes maken van hun ideeën om de wereld te verbeteren.
3. Hierna willen de kinderen meestal meer en kun je aan de slag om meerdere Micro:bits te koppelen, Javascript te introduceren, aansturen vanuit de app op je telefoon. The sky is the limit.
Digitaal knutselen
Je kunt met zo’n Micro:bit eindeloos digitaal gaan knutselen. Niet alle leerlingen zullen het even interessant vinden, maar als je de projecten niet te moeilijk maakt, dan gaat iedereen enthousiast aan de slag. De overstap om vervolgens met een arduino te starten wordt zo heel eenvoudig gemaakt. Omdat de Micro:bit in de UK aan zoveel kinderen is uitgedeeld staan er heel veel leuke filmpjes op YouTube en ook in de pxt.microbit omgeving zie je leuke projecten voorbij komen. Mijn handen jeuken steeds om alles uit te proberen.
Het idee achter de Micro:bit is dat kinderen enthousiaster worden om met techniek aan de slag te gaan. Volgens de BBC heeft dat inmiddels effect. Van de meisjes die in aanraking zijn gekomen met de Micro:bit, zou nu 39 procent een ict-studie willen doen. Voor de komst van de microcomputer was dat maar 23 procent. (bron tweakers). Dit is dus binnen één jaar enorm gegroeid.
Voordeel:
• Leerlingen komen op een eenvoudige manier in aanraking met techniek, programmeren en maken
• De Micro:bit komt als het goed is heel goedkoop op de Nederlandse markt
• De online website is eenvoudig te bedienen.
• Kinderen worden enthousiast van hun projecten en iets maken met techniek
• Het biedt een link van visueel naar textueel programmeren
• De mogelijkheden zijn eindeloos
Nadeel:
• Veel druk van bedrijven op scholen om aandacht te besteden aan computational thinking
• Focus op nieuwe banen, technische studie
• Weinig aandacht van training voor docenten
Technische specificaties:
De Micro:bit is een bordje van 4x5cm, met een ARM Cortex M0-processor
Het computertje bevat 25 LEDlampjes in een patroon van 5×5, hierop kun je cijfers en letters weergeven
Micro usb aansluiting
Aansluiting voor externe batterij
In het bordje zit een accelometer, kompas en bluetooth antenne
2 aan en uit knoppen
3 input/output ringen om andere sensoren, servo motoren, lampjes aan je micro:bit te koppelen
1 ring voor 3V power
1 ring voor de ground
Conclusie
Ik word heel blij van de Micro:bit, zijn mogelijkheden, zijn eenvoudige bediening. Je 
kunt met de leerlingen echt aan de slag met digitaal knutselen en prototypes maken waarin lampjes, motoren en andere dingen echt bewegen en wat ze zelf hebben geprogrammeerd.
De Micro:bit is the new kid on the block and is here to stay.
Link naar de Thinglink
Pauline Maas geeft programmeerlessen in het PO en VO, is auteur van het boek Codeklas en directeur van de stichting Codeklas. Haar website
1 Pingback