Ik was daar omdat ik volgend schooljaar ambassadeur van de onderwijscoöperatie ben. Hoe dat allemaal vorm gaat krijgen en hoe het eruit gaat zien weet ik nog niet helemaal.Op dit moment ben ik me nog behoorlijk aan het oriënteren op wat er allemaal speelt in het veld.De afgelopen tijd is er veel over te lezen, De kritiek van de Raad van State is niet te zuinig, de reacties op Twitter zijn ook erg duidelijk. Ik doe niet mee met de discussie. Ik wil wel graag in gesprek met iedereen, over professionalisering. Dat is namelijk niet overal even goed geregeld! Mag jij zelf kiezen hoeveel geld je uitgeeft aan professionaliseringsactiviteiten? Mag jij zelf kiezen wanneer je er gebruik van maakt? Heb jij iets aan de gezamenlijke studiemiddagen of weet je het allemaal al wel? Jammer genoeg kon ik niet bij de themamiddag “professionals zijn beter af met/zonder registers” van Karin Winters zijn.
Ik was dus wel bij de kick-off. Ik twitterde: wat ik hoorde ging de wereld in. Aanleiding om te reageren door verschillende mensen. Het lukte me niet om de sfeer te vangen in een tweet. Het was een prettige bijeenkomst met echt wel de nodige nuance. Zeer zeker wordt de kritiek van de Raad van State ter harte genomen. Het register is er nog niet! (ja, het is er al wel, maar nog niet zoals het zou moeten zijn: als sluitstuk van de professionele keten, waar jij als docent je verantwoordelijkheid in hebt)
Je kunt in deze discussie geen boeman aanwijzen want we zijn het allemaal. Iemand verwoordde het gisteren als volgt: “Als je moeder je tot je 18e heeft geholpen met veters strikken, dan kun je het niet ineens zelf” (dit sloeg op de top-downcultuur die op veel scholen heerst, met name op het gebied van professionalisering). Ik heb me hard op afgevraagd: “wie laat er nu tot z’n 18e z’n schoenen strikken?? dat wil je toch zelf kunnen?” Oftewel: neem die verantwoordelijkheid! Ik ben erg benieuwd naar de gesprekken die ik komend jaar zal gaan voeren met collega’s. Ik zal daar zeker over bloggen!
Geef een reactie