Door Haye van der Werf
Afgelopen schooljaar gingen schoolreisjes, excursies, schoolkampen, werkweken of studiereizen naar Rome, Parijs, Londen of Berlijn in veel gevallen niet door vanwege corona. Dat is heel jammer voor zowel leerlingen als leerkrachten. Een extra gemis? Iedereen heeft wel herinneringen aan bijzondere trips met leerlingen of ooit zelf als leerling. Deel je ervaringen als leerling of leerkracht. Onder de inzendingen van lezers verloten we de veel geroemde en net uitgekomen Nescio biografie van Lieneke Frerichs. Nescio (J.H.F.Grönloh).
Inzendingen naar info@komenskypost.nl
1 september 1979 werd ik directeur van de MSPO-school “Dennenheuvel” in Bergen N.H.
Voor de nieuwelingen onder u: MSPO stond voor Middelbaar Sociaal Pedagogisch Onderwijs en “Dennenheuvel” was een school voor Gezins- en Bejaardenverzorgenden met ongeveer 260 leerlingen, nu onderdeel van het ROC Horizon College.
De school was gevestigd in een kapitale villa aan de rand van het Bergense bos.
De voorgeschiedenis zal ik u grotendeels onthouden maar de benoeming tot directeur was ook tot mijn eigen verrassing.
In het jaar daarvoor had ik daar wat gastlessen gegeven als raadslid en had vervolgens vervanguren gekregen voor zieke collega’s. Omdat ik zo onverstandig was geweest de misstanden in de school aan te kaarten werd ik prompt weer ontslagen.
Een jaar later, de toenmalige directie inmiddels ontslagen, vroegen oud-collega’s mij te solliciteren.
Aldus gedaan en, jawel, nog aangenomen ook.
Zelfs nog niet afgestudeerd zat ik ineens in een grote directiekamer met, nog uit de tijd van het opgeheven internaat, een eigen toilet en douche.
Na een half jaar kwamen de, voornamelijk vrouwelijke, docenten met het voorstel om voor de uitzwaaiende leerlingen (meiden 16-18 jaar) een zeilweek te organiseren vanuit een jeugdherberg in een voormalige kaasfabriek in Elahuizen.
Goed idee. Dus na een gedegen voorbereiding, informatie aan de ouders en zorgvuldige instructie aan de begeleiders en de leerlingen zelf, vertrok ergens in juni een bus vol uitgelaten leerlingen naar Elahuizen.
Vanwege mijn Friese afkomst en zeilervaring werd ik gevraagd zelf ook een dag mee te doen als instructeur en begeleider. Dus de tweede dag op naar Elahuizen en met veel plezier de hele dag gezeild op de Fluessen.
Einde van de middag voor het eten nog even gezellig nazitten met de aanwezige docentes en dan zou ik, na de maaltijd, weer naar huis.
Maar dan verschijnt om de hoek een achttal zeilboten met jongens die op een eilandje aan de overkant hun tentenkamp opslaan. Naar later bleek een eindexamenklas MTS uit Zaandam.
Ook zij zouden gebruik maken van de faciliteiten in de kaasfabriek.
U kunt zich de situatie voorstellen: ongeveer 40 meisjes/jonge vrouwen en 20 ongeveer even oude jongens.
In die tijd hadden we – eigen verantwoordelijkheid en op de rand van volwassenheid – geen alcoholverbod ingesteld en de kaasfabriek was omgeven met struikgewas, de inmiddels opgezette jongenstenten en een twintigtal met zeildoek afgedekte boten!
De eerste onderlinge kennismaking en de maaltijden verliepen nog uiterst plezierig, maar naarmate de, ook nog warme, avond vorderde werd de noodzaak tot toezicht groter.
Met vooruitziende blik hadden de begeleidende docenten mij dan ook gevraagd langer te blijven en dat bleek later nodig ook.
De MTS-jongens trakteerden (slim!) hun begeleidende docenten ruimschoots op biertjes, dus het toezicht aan die kant liet snel te wensen over. Vervolgens deed de zwoele avond en de wanverhouding meisjes – jongens de rest.
Op het moment dat wij dachten redelijkerwijs het einde van de dag en dus ‘bedtijd’ aan te kunnen kondigen bleek een substantieel deel van de leerlingen spoorloos.
Tot ver na middernacht heb ik het struweel moeten doorzoeken, afdekzeiltjes van zeilboten moeten optillen en bij geluid uit tentjes moeten informeren naar de aanwezigen binnen en de aard van de activiteit.
Tegen tweeën dachten we de zaak op orde te hebben. Naar zeggen van de docentes waren alle bedden inmiddels door eenlingen bezet en konden ook zij naar bed.
Toen moest ik nog de 120 km naar huis afleggen, waarbij ik, tot overmaat van ramp, later ook nog een fikse verkeersboete kreeg vanwege een snelheidsovertreding op de Afsluitdijk. Een zeilweek dus om te heugen, maar ook om van te leren!
Haye van der Werf is redacteur van KomenskyPost.nl
Geef een reactie