Curriculum, Didactiek, Dyslexie, Laaggeletterdheid

Kees Vernooy n.a.v. dyslexie-onderzoek inspectie: hoe te verklaren dat relatie tussen kwaliteit en zwak lezen/spellen niet wordt vastgesteld?

Aryan van der Leij schrijft naar aanleiding van mijn artikel: ‘Opvallend is ook dat er volgens de inspectie nauwelijks een relatie is te zien tussen het percentage zwakke lezers en/of spellers en de kwaliteit van het lees- en spellingsonderwijs.´  Als een mogelijke verklaring voert hij hiervoor onder andere aan: Het gebrek aan relatie met diagnoses dyslexie zou nog aan selectieve diagnostiek kunnen liggen (hoe hoger de SES van ouders, des te meer dyslexieverklaringen, want zij weten meer van dyslexie en vinden beter de weg naar de zorg en het onderwijs volgt hen), maar het gebrek aan relatie met zwakke lezers/spellers niet. Hoe te verklaren dat die relatie tussen kwaliteit en zwak lezen/spellen in het inspectierapport niet wordt vastgesteld?

Ik had die zinsnede ook gezien in het inspectierapport en dacht: dit zegt waarschijnlijk iets over de kwaliteit van het door de inspectie gehanteerde instrumentarium. Mogelijk differentieert het instrumentarium onvoldoende.

Internationaal leesonderzoek toont juist bij herhaling dat er een relatie bestaat tussen de kwaliteit van het geboden onderwijs en de leerlingresultaten. Zo schrijft RAND (2017): “Research shows that teacher-efficacy has an effect on his or her students’ academic performance. It is important that teachers believe in themselves and in their abilities as a role model and educator, because it plays an important role on their student’s self-perception and performance.” Het nodige onderzoek – zie onder andere het Pride Reading Program – laat zien dat de professionaliteit van de leraar in het omgaan met bij voorbeeld het leescurriculum daarbij essentieel is. Een goed samengesteld curriculum dat gedragen wordt door onvoldoende geprofessionaliseerde leraren laat vrijwel altijd tegenvallende resultaten zien. Kortom: Een goed samengesteld leesaanbod is belangrijk, maar nog belangrijker is hoe leraren daarmee omgaan. Want: “Teachers matter more to student achievement than any other aspect of schooling.” (RAND, n.g.).

Verder: De opmerking van Hernandez kan gelezen worden als dat het systeem van de huidige regelgeving rondom dyslexie niet deugt. Ik denk dat daar terecht kritische kanttekeningen bij gemaakt kunnen worden, maar dat geldt ook voor de rol van de behandelaars.

 

kees-portret-2017Dr. Kees Vernooy
Lector emeritus Effectief taal- en leesonderwijs
Schoolverbeteringsdeskundige
Expertisebureau Effectief Onderwijs

E-mail: cgtvernooy@gmail.com
Kees.Vernooy@kpnmail.nl

 

 

 

Geef een reactie

+ 12 = 18

Translate »